De cold case van Herman Meert - Brussel - 26-01-1994
Op woensdag avond 26 januari 1994 zagen patrouillerende rijkswachters een witte BMW 324 staan langs de E19, tussen een motel en een kartonfabriek. Het was een gebied dat veelal bezocht werd door homoseksuele mannen in de zoektocht naar een seksueel avontuur. Politie reed er vaak even langs om de boel te controleren, en de rijkswachters besloten om diezelfde reden even bij de wagen te kijken. Echter toen zij het voertuig naderde scheurde de BMW er opeens met hoge snelheid vandoor. Op de plek waar de auto had gestaan troffen de agenten twee plassen bloed en een kapotte bril. Het voorspelde niet veel goeds.
Drie dagen later trof men het achtergelaten witte voertuig aan in de Molenbeeksestraat in Laken. Toen de kofferbak werd geopend op de wagen te controleren deed de politie een schokkende ontdekking, toen er een levenloos lichaam in bleek te liggen. Het was dat van de vermiste pastoor Herman Meert.
Politieonderzoek
Het lichaam van vermoorde pastoor werd onderworpen aan een autopsies onderzoek. Daaruit bleek dat Herman vermoord was door vijf messteken, en dat er een mysterieus nummer in zijn handpalm was geschreven dat deed denken aan een nummerplaat. De politie stelde vast dat zijn gouden horloge en portefeuille waren gestolen door de moordenaar(s). Wat was hem overkomen? Om die vraag te beantwoorden startte men groot onderzoek.
Voor het moordonderzoek was het belangrijk om eerst in het leven van Herman Meert te duiken. Wie was de 45-jarige nou eigenlijk? De politie ontdekt dat hij begin jaren negentig op relatief jonge leeftijd aan de slag ging als pastoor bij de autonome parochie Vlaams-Brabantse Vlezenbeek. Herman wist in korte tijd erg populair te worden en zorgde voor veel nieuwe kerkelijke volgelingen. Op het eerste oog glansde er een mooie carrière voor hem, maar de politie ontdekte al gauw dat het bisdom hem in zijn dossier gecatalogeerd had als 'risicopastoor'. De map bleek, in een poging het onchristelijke verleden van Herman te verdoezelen, echter vooraf te zijn gezuiverd van bepaalde bladzijden. Die conclusie was makkelijk te trekken vanwege de niet kloppende nummering van de documenten. Maar waarom was Herman dan een risicopastoor volgens het bisdom?
Naar dit antwoord zoekende, stuitte de Brusselse politie al snel op sporen van Herman's dubbelleven. Zo bleek hij vaste klant te zijn van een sauna/bar aan het Barricadeplein in de hoofdstad, waar men de rechercheurs wees op het feit dat Herman zijn beroep niet publiekelijk uitdroeg. Niemand wist blijkbaar dat hij een pastoor was, en hij droeg nooit een kruisje op zijn bovenkleding. Hoe meer het onderzoeksteam in het leven dook van Meert, des te meer zij te weten kwam over de geheime bezigheden van het slacht-offer. Herman bleek een fervent bezoeker te zijn van homo-ontmoetingsplaatsen, de zogenaamde homoparkings. De politie ontdekte daarnaast dat hij een voorliefde had voor minderjarige jongens. Een uitermate gevoelig onderwerp bij de kerk.
Het Belgische politie orgaan deed er alles aan om de moord op de pastoor op te lossen. Het sprak met talloze mensen, en reisde in de zoektocht naar de waarheid zelfs af naar de Afrikaanse jungle om een vertrokken missionaris te verhoren. Maar het leverde allemaal niets op. Het raadselachtige misdrijf bleef een mysterie.
Omdat de hand waarop een reeks nummers was geschreven gold als een van de belangrijkste bewijsstukken, werd de ledemaat geamputeerd en opgeslagen. Eerst in een vriezer, en uiteindelijk in een bokaal dat tot op de dag van vandaag ligt onder het justitie-paleis. Wellicht komt het lugubere stuk ooit nog van pas.
Informatie en tips
De moord op Herman Meert is na al die jaren nog steeds onopgelost. De politie vermoedt dat het dubbelleven van Herman in verband staat met het misdrijf, maar veel aanwijzingen heeft het onderzoek niet opgeleverd. Om de oplossing dichterbij te brengen is er meer informatie nodig. Weet u iets over deze cold case zaak? Twijfel dan niet en laat het nu weten.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.