De cold case van Marinus Terwoert - Klein-Valkenisse - 05-03-1993

In de ochtend van 5 maart 1993 viel het oplettende buurtbewoners van De Vroonweg op dat de 79-jarige Marinus Terwoert zijn gordijnen voor de ramen nog niet had geopend. Het was een buurt in Klein-Valkenisse waarin mensen altijd een oogje voor elkaar in het zeil hielden en ook op de gezondheid letten van de oudere bewoners. Omdat Marinus al tegen de tachtig aanliep, en soms wat tekenen van lichte dementie toonde,  besloten de buren bij hem aan te kloppen om te zien of het wel goed ging. Dat was niet het geval, en er werd een arts en de politie bijgehaald.

De arts constateerde het overlijden van meneer Terwoert. Hij was volgens de specialist aan een natuurlijke dood gestorven in zijn woonkamer. Pas veel later zou echter blijken dat Marinus helemaal niet vredig was heengegaan. Nadat het hele weekend mensen in-en-uit het huis waren gelopen, was het de taak aan de begrafenisondernemer om het lichaam af te leggen. Die kwam op dat moment tot de schokkende ontdekking dat het lichaam verwondingen vertoonde. Marinus was vermoord. 

De begrafenis werd meteen geannuleerd en er werd grondig sectie verricht op het lichaam van meneer Terwoert. Daaruit kwam vast te staan dat hij inderdaad slachtoffer was geworden van een misdrijf. Iemand had hem fatale messteken toegebracht, die uiteindelijk hadden gezorgd voor grote interne bloedingen. De politie had nu te maken met een moordonderzoek.

Over Marinus Terwoert
Marinus was in zijn jongere jaren vliegenier geweest en trouwde met An Goedbloed, een bekende Nederlandse beeldhouwster. Het echtpaar kreeg minstens één dochter, maar het huwelijk strandde uiteindelijk. De twee bleven elkaar echter tot het laatste moment opzoeken. Marinus had inmiddels veel geld verdiend als advocaat, en leidde volgens zijn kennissenkring een teruggetrokken leven in zijn boerderij aan de Vroonweg in Klein-Valkenisse. Als 79-jarige had hij last van milde verschijnselen van dementie, en dat zorgde er o.a. voor dat Marinus zijn waardevolle spullen soms op de meest vreemde plekken in en rond het huis opborg. Over zijn eigen veiligheid maakte hij zich klaarblijkelijk nooit zorgen, want hij deed de deuren naar verluid nooit op slot. Dit terwijl hij zeer open was over zijn welgesteldheid en vaak grote geldbedragen in huis had liggen. 

Politieonderzoek
Nu de politie ineens een moord aan het onderzoeken was moest het gevormde rechercheteam maar hopen dat er nog iets van sporen te vinden waren op de plaats delict. In de periode dat men nog dacht dat meneer Terwoert aan een normale dood was gestorven had de familie zijn woning aan kant gemaakt, en zelfs al wat spullen uit huis gehaald. Terug in de woning kon de recherche geen sporen meer vinden van de moord. De dader was niet door inbraak binnengekomen, en had geen sporen achtergelaten in huis of in de tuin. In de hoop toch het moordwapen te vinden werd het omliggende duingebied afgezocht, maar ook deze zoekactie leidde tot niets. 

Volgens de politie was het motief van de moord roof. Het was duidelijk geworden dat de kluissleutel weg was, evenals een gouden broche met een saffier in het midden en twee briljanten ernaast, een zwarte platte aktetas en enkele duizenden guldens. 

In de hoop op aanknopingspunten plaatste de politie een aantal rechercheurs buiten de woning, die urenlang voorbijgangers -vooral trimmers, fietsers en hondenuitlaters- aanhielden met vragen. Komt u hier vaker? Heeft u hier op 4 of 5 maart iets opvallends gezien of gehoord? Waren vragen die zoal gesteld werden. De politie plaatste tevens een honderdtal grote raamposters in de omgeving met een oproep aan getuigen. 

Alle moeite die de politie erin stak leverde uiteindelijk niets op. Het team wist geen enkel spoor te vinden van de dader, en een beloning van vijfentwintigduizend gulden voor de gouden tip kon ook geen verschil maken. De moord op Marinus Terwoert ging onopgelost de plank op. 

Heropening zaak 
Er gingen jaren voorbij zonder dat er veel beweging in de zaak was. Tot een cold case team in oktober 2005 opnieuw naar aanknopingspunten zocht. DNA-technieken waren inmiddels dusdanig verbeterd dat de autoriteiten nu over een DNA-profiel beschikte van de dader. Een geweldige opsteker. Blijkbaar had de technische recherche toch nog iets nuttigs gevonden in 1993.

De politie meldde de nieuwe bewoners van de boerderij over het hernieuwde onderzoek en kreeg meteen een meevaller. Want het bleek dat de mensen in 2003 een mes hadden opgegraven in hun tuin. Ze hadden dit niet gemeld omdat zij geen weet hadden gehad van de moord op Marinus Terwoert. De politie kreeg het mes in handen, en keerde al snel met een onderzoeksteam terug in de tuin. Want wellicht had het team van 1993 dan nog wel meer over het hoofd gezien? En dat bleek zo te zijn. Want er werd nog een mes gevonden in de voormalig tuin van Marinus. Ze werden beiden voor onderzoek opgestuurd naar het NFI in Rijswijk. 

In het hernieuwde onderzoek ondervroeg het nieuwe team ook oude en nieuwe getuigen, en kreeg het daarbij interessante informatie. Bij de woning van Marinus bleek destijds een Mazda personenauto te zijn gezien. Eéntje die precies overeen kwam met een Mazda die destijds werd gebruikt door een inbrekersbende die actief was in Zeeland en West-Brabant. 

Arrestaties
Op 4 april 2006 arresteerde de politie twee verdachten voor de moord op Marinus Terwoert. Het ging om een 34-jarige man uit Den Bosch en een 39-jarige inwoner uit Horst (Limburg). De twee mannen maakten deel uit van de inbrekersbende die ten tijde van de moord actief was in de regio, en gebruikmaakte van eenzelfde Mazda als de getuige had zien wegrijden bij de woning van Marinus.
Om kracht bij te zetten werden de woningen van de twee verdachten onderworpen aan een huiszoeking. 

De politie kreeg het bewijs echter niet rond tegen het duo, waardoor de eerste verdachte op 29 april weer naar huis kon, waarna de tweede uiteindelijk ook weer op vrije voeten kwam.

Het hernieuwde onderzoek kwam daarna opnieuw tot stilstand. Wel mét een DNA-profiel van de dader, waardoor de hoop op een toekomstige doorbraak in leven bleef. Het resultaat van het onderzoek naar de twee messen is onbekend gebleven.

Informatie en Tips
Inmiddels is de moord op Marinus meer dan dertig jaar geleden, en is zijn moordenaar nog steeds niet gepakt. De politie, maar vooral ook zijn nabestaanden hopen nog altijd dat er mensen zijn die meer weten over de zaak. Bent u dat? Weet u iets over de moord op meneer Terwoert? Twijfel dan niet en laat het ons nu (anoniem) weten. Ieder klein detail kan nét dat ene puzzelstuk zijn.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.