De cold case van Sjef Leukel - Berg en Terblijt - 14-08-2004

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Over Sjef Leukel
Sjef werd op 4 januari 1936 geboren in Amby, een dorpje pal naast Maastricht. Hij leerde zijn toekomstige vrouw Mia al vroeg in zijn leven kennen. De twee kregen een relatie toen ze beiden nog erg jong waren, maar de relatie hield geen stand. De familie keurde de verkering af. Sjef leerde later een andere vrouw kennen, en trouwde met haar. Samen kreeg het echtpaar twee kinderen.
Mia stichtte ook een gezin met een andere man. Vijfentwintig jaar later kwamen Sjef en Mia elkaar pas weer tegen, en de liefde bloeide al snel weer op tussen de twee. Ze traden in het huwelijk en kochten een huis in Bergen en Terblijt. De woning moest nog wel worden opgeknapt, maar dat bleek geen enkel probleem voor Sjef. Hij was huisschilder van beroep en wist het huis om te toveren tot prachtig stulpje waar het echtpaar oud en gelukkig van plan was te worden. Die droom werd geen werkelijkheid. De gewelddadige overval maakte op 14 augustus een abrupt eind aan het leven van Sjef. Zijn vrouw Mia overleefde het maar net.

Politieonderzoek
De politie deed dezelfde avond nog een sporenonderzoek in het huis van familie Leukel. Het onderzoek duurde de hele nacht. De dader bleek die avond door het slaapkamerraam naar binnen te zijn gegaan, om het echtpaar vervolgens meteen aan te vallen met twee in de tuin gevonden boomzagen. De met bloed-doordrenkte wapens werden door de technische recherche in de woonkamer teruggevonden. Naast de moordwapens werden ook diverse bloedsporen en vingerafdrukken van de dader veiliggesteld. In de kamer vond men ook zijn beiden schoenen en een afgebroken goudkleurige schakelketting. Deze was waarschijnlijk van zijn nek afgetrokken tijdens de worsteling.

De dader was na de slachtpartij via het slaapkamerraam naar buiten gegaan om vervolgens in de tuin zijn sporen achter te laten. De velen bloeddruppels verraden de precieze route die de man in de tuin had afgelegd. Na wat te hebben rondgelopen bleek hij over een tuinmuurtje te zijn gesprongen, om naar een bankje verderop te lopen. Daar vond de politie later een rood t-shirt en twee in bloed doordrenkte sokken. Ook stelde de recherche een leeg waterflesje (Evian) en een gele boodschappentas veilig van 'Fruitmarkt Cools'. Op het flesje water werd speeksel aangetroffen. Na het bankje hielden de sporen op onverklaarbare wijze op.

Er waren ongebruikelijk veel dadersporen veiliggesteld en de politie hoopte de man daardoor snel te kunnen lokaliseren. De hoop werd ook gevestigd op Mia Leukel, die in het ziekenhuis in een coma lag. Hoewel doctoren vreesden voor haar leven was er een kans dat ze het drama zou overleven. In dat geval kon zij wellicht vertellen wie de dader was, of hem in elk geval omschrijven. 

Buurtonderzoek
Het buurtonderzoek leverde niet veel voor de politie op. Het enige dat opviel was een verklaring van de buurvrouw. Zij had Sjef die dag een motorzaag in zijn achterbak zien neerleggen, vermoedelijk voor een aankomende klus. Vreemd genoeg was deze zaag bij het sporenonderzoek niet aangetroffen in de auto. 

Verder had niemand iets opvallend gezien. Dit terwijl de dader waarschijnlijk met ontbloot bovenlijf en op blote voeten moest zijn weggelopen.

Onderzoek achtergelaten daderspullen
Met behulp van de product sticker kon de recherche al snel vaststellen dat het flesje water tussen 11 en 14 augustus 2004 door de dader moest zijn gekocht bij een Texaco tankstation aan de Autolei 276 in Wommelgem, een gemeente in de Belgische provincie Antwerpen. De boodschappentas was vermoedelijk afkomstig van een daarbij in de buurtgelegen fruitmarkt. Tot teleurstelling van de agenten maakte de Texaco op dat moment nog geen gebruik van beveiligingscamera's. De dader bleef daardoor onbekend.

Toch gaf het onderzoeksteam het in België nog niet op. In een groot onderzoek namen rechercheurs de telefoonmastgegevens onder de loep van de dag van de moord. Iedereen die op 14 augustus langs de zendmast in Wommelgem was gereden, kreeg een smsje van de politie met daarin de vraag of zij die dag iets opvallends of verdachts hadden gezien. Helaas leverde de actie geen bruikbare tips op. 

Aan de hand van de door de dader achtergelaten kleding kwam het onderzoeksteam in het Oost-Europese Litouwen uit. Het rode shirt, de sokken en de halsketting bleken allendrie afkomstig van deze Baltische staat. Hoewel de schoenen uit een buurland kwamen, ging de politie er vanaf dat moment vanuit dat de dader een band had met Litouwen. Volgens hen was de moordenaar vermoedelijk een Litouwer. De recherche onderzocht om die reden de zendmastgegevens van masten die in de buurt stonden van Berg en Terblijt. Er bleken drie mensen met een Litouws telefoonnummer te zijn gepasseerd op de dag van de moord. 

De drie eigenaren werden al snel gelokaliseerd. Met behulp van de Duitse, Engelse en IJslandse politie werden de drie aangehouden. Hoewel het er even hoopvol uitzag, werd al snel duidelijk dat geen van de drie betrokken was bij de moord op Sjef.
Elk van hen had een waterdicht alibi, en bovendien kwam hun DNA niet overeen met dat van de dader.

Litouwen
Agenten reisden in een poging de moord op te lossen af naar Litouwen. Daar werd tevergeefs geprobeerd een spoor te vinden van de moordenaar. Ook een bezoek aan het Litouwse NFI, het Forensisch Wetenschapscentrum, leverde geen resultaat op.

Motief dader
Over het motief tastte de recherche vooral in het duister. Een roofmoord was het niet, want hoewel het geld voor het oprapen lag had hij het niet meegenomen. Wat echter wel opviel, was dat hij de trouwringen van het echtpaar op ruwe wijze had afgedaan en meegenomen. Was het dan een wraakactie? Gezien het brute geweld was dat een reëel scenario. De politie trok Sjef helemaal na, maar kon concluderen dat hij en zijn vrouw helemaal geen vijanden hadden. Sjef was een geliefde man in zijn dorp, en niemand had nog een appeltje met hem te schillen. Waarvoor zou de dader dan zo'n brute moord hebben gepleegd? Het ontging de politie volledig. Zij hoopte vooral dat echtgenote Mia voor meer duidelijkheid zou zorgen, mocht zij ooit uit haar coma komen.

Mia en Sjef Leukel

Ontwaking Mia Leukel
Op 24 augustus 2004, tien dagen na de moord op Sjef, ontwaakte Mia uit haar comateuze toestand. Hoewel ze door haar ernstige verwondingen nauwelijks kon praten, deed ze haar uiterste best om de recherche van dienst te zijn. Ze vertelde hen dat zij en Sjef dat weekend eigenlijk op vakantie zouden zijn, maar dat ze het op het laatst een weekje hadden uitgesteld. Het echtpaar wilde net tv gaan kijken toen er een doffe klap uit te slaapkamer kwam. Nog voordat ze konden kijken sprong er een man de kamer binnen met twee boomzagen. Mia vertelde dat Sjef meteen door hem werd aangevallen en dat hij zich daarna op haar richtte. Ze herinnerde zich nog dat ze haar bewustzijn verloor, en dat de dader nog steeds in huis was toen ze weer wakker werd. Mia deed op dat moment alsof ze dood was. De dader trok de trouwring van haar vinger, en ook haar horloge werd hardhandig van haar pols gehaald. Mia gaf geen kik en hoopte dat de man snel weg zou gaan. Nadat hij ook de trouwring van Sjef af had gedaan pakte hij volgens mevrouw Leukel een bloempot, en gooide die vervolgens stuk op haar hoofd. Toen de man eindelijk weg was wist Mia met veel moeite de politie te waarschuwen. 

Toen de recherche haar vroeg of ze de dader kende was haar antwoord teleurstellend. Ze kende de man niet, en had hem nog nooit gezien. Wel kon ze de agenten een goede beschrijving geven van de belager. Het was een agressieve, atletische man met donkerbruine ogen. Ze wist zich nog te herinneren dat hij slechts één maal iets had gezegd. ''Ik maak jullie kapot''. Zijn Nederlands was volgens Mia gewoon goed. De politie liet een compositietekening maken van de man.

Verder politieonderzoek 
Uit statistisch onderzoek blijkt dat er in verreweg de meeste gevallen van extreem gewelddadige moorden een bepaalde relatie bestaat tussen dader en slachtoffer. Om de familie van het echtpaar uit te kunnen sluiten, werden alle familieleden door de recherche aan de tand gevoeld. Er kon al snel worden vastgesteld dat niemand van de familie betrokken was bij de moord.

De politie vestigde haar hoop op de drieduizend deelnemers van de Heuvellandvierdaagse. Op de dag van de moord liepen de wandelaars toevallig pal langs het huis van familie Leukel. Op het inschrijfformulier van de wandeltocht van 2005 werden de duizenden deelnemers gevraagd hun foto's van de editie van 2004 ter beschikking te stellen aan de politie. Er werd gehoopt op een toevallige foto van de moordenaar. Echter kwam er maar weinig reactie op de oproep. Eén tip, waar de recherche niet veel aan had.

Vrijwillig vingerafdrukken
Om het onderzoek nieuw leven in te blazen, vroeg de politie in september 2005 zevenhonderd 'betrokkenen' vrijwillig hun vingerafdruk af te staan. Het zou gaan om mannen tussen de 18 en 45 jaar oud, waarvan er honderd in Nederland woonden. De andere zeshonderd waren woonachtig in België en Litouwen. De vingerafdrukken werden vergeleken met de afdruk die de dader een jaar eerder had achtergelaten op de plaats delict. Er werd geen match gevonden.

In een andere poging de zaak op te lossen, werden er door de politie tienduizend sms-berichten verstuurd naar mensen die op de dag van de moord in de buurt van Berg en Terblijt waren. De actie was een succes en zorgde voor vijftig nieuwe tips. De informatie leidde echter niet naar de dader. 

De hoofdofficier van justitie loofde een beloning uit van twintigduizend euro voor de tip die zou leiden tot de arrestatie van de dader. 

Eindelijk een doorbraak?
Het was inmiddels 2007, en het onderzoek naar de moord op Sjef lag al een poosje stil. De aanknopingspunten waren opgeraakt, en de recherche had uiteindelijk niets anders kunnen doen dan het onderzoek te sluiten. Tot er bijna drie jaar na de moord in Berg en Terblijt een roofmoord werd gepleegd in Hasselt,  een gemeente in het Belgische deel van Limburg. De politie in België had een Tsjetsjeense man gearresteerd voor het misdrijf. Toen de Nederlandse politie hoorde over de moord, nam zij contact op met haar zuidelijke collega's. De twee roofmoorden werden met elkaar vergeleken. Wellicht bestond er een link, was de hoopvolle gedachte.
Het mocht echter niet zo zijn. De zaak werd weer terug op de plank gezet.

Peter R de Vries
De bekendste misdaadverslaggever van Nederland, Peter R de Vries, maakte een uitgebreide uitzending over de moord op Sjef Leukel. In zijn uitzending ging Peter terug naar de plaats delict, en sprak hij met weduwe Mia. Zij vertelde hem dat haar leven zo goed als voorbij was na de moord op haar man, en dat ze een erg bange vrouw was geworden. Terwijl ze vóór de moord juist nergens bang voor was. Ze zei ook dat ze Sjef alleen maar meer was gaan missen. 

Peter R reisde voor de uitzending over Sjef Leukel naar Litouwen af, om daar te verschijnen in een aflevering van 'Kriminaliniai Tyrimai', de Litouwse versie van zijn eigen programma. Daar werd de moord uitgebreid behandeld, en werd de kijker de compositie-tekening laten zien van de vermoedelijk Litouwse moordenaar. Ook bezocht Peter het Litouwse Forensisch wetenschapscentrum. Daar was hij getuige van een vingerafdruk en DNA vergelijking in de Litouwse database. Het leverde geen match op, maar het zorgde wel voor hoop. De specialisten in het voormalig Oostblokland waren een stuk bekwamer dan wellicht gedacht. 

Om een beeld van de dader te schetsen liet Peter de Amerikaanse profiler Wayne Porter overkomen. De Amerikaan had met succes gewerkt aan verschillende FBI zaken, en zou nu proberen een realistische persoonsbeschrijving van de moordenaar van Sjef te typeren. Porter schetste een chaotische dader met mogelijk psychische problemen. Iemand die waarschijnlijk geen vaste baan had, en moeite had met communiceren. Volgens de profiler was de dader vermoedelijk een eenling, die niet veel succes in het leven had, maar juist veel problemen kende. Wayne Porter zei verder dat de moordenaar de slachtoffers niet kende, en dat hij waarschijnlijk ook Mia had willen doden. Als motief had de dader volgens Porter de confrontatie, de moord an sich. 

Na de uitzending van Peter R de Vries kwamen er maar liefst driehonderd tips binnen bij hun redactie. Zij zochten al deze tips uit, en gaven de bruikbare tips door aan de politie. De gouden tip zat er niet bij. 

DNA-verwantschapsonderzoek
Op 28 september 2023 werd er in de media bekendgemaakt dat de rechtbank in Limburg de Nederlandse opsporingsdiensten toestemming gaf voor het gebruik van genealogische DNA-databanken voor verwantschapsonderzoek in twee onopgeloste zaken, waaronder ook die van Sjef Leukel.

In het onderzoek zou het DNA-profiel van de verdachte in de zaak worden vergeleken met de DNA-profielen van mensen in de genealogische databank, in de hoop verwanten te identificeren die het mogelijk zouden maken om doormiddel van stamboom-onderzoek de identiteit van hem te achterhalen. In het buitenland bleek deze manier van opsporen al eerder succesvol. De resultaten van het onderzoek zijn nog niet bekend. We houden u daarvan op de hoogte.

Tips en informatie
Bijna twintig jaar na de gruwelijke moord op Sjef is de zaak nog altijd onopgelost. Het misdrijf zorgde voor grote verontwaar-digheid in Berg en Terblijt, en er werd o.a. een stille tocht gehouden voor Sjef. Mia verhuisde uiteindelijk naar een andere woning en bleef velen jaren enorm verdriet en last houden van de verschrikkelijke gebeurtenis. Helaas is zij in januari 2019 overleden en heeft ze nooit geweten wie haar in 2004 zo gruwelijk heeft toegetakeld, en wie haar geliefde echtgenoot van het leven heeft beroofd. 

De nabestaanden van Sjef en Mia hebben recht op antwoorden, en ook op gerechtigheid. De moord op Sjef mag niet onbestraft blijven. Zij hopen dat er mensen zijn die meer weten. Bent u dat? Weet u iets van het gruwelijke misdrijf en bent u bereid deze informatie te delen? Twijfel dan niet en doe dat nu. U bent niet strafbaar als u na jarenlang zwijgen met info komt.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Praat over deze zaak mee op ons forum

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials