De cold case van Yvonne Beer - Zoetermeer - 17-11-2010
Op woensdag 17 november 2010 bezocht de dochter van Yvonne Beer rond 19.30 uur de flatwoning van haar moeder. Ze was bezorgd geraakt omdat ze al een aantal dagen niets van haar had vernomen, terwijl de twee normaal gesproken dagelijks contact hadden. Eenmaal binnen in het appartement, merkte de dochter en haar man al snel op dat er iets mis was, en waarschuwde de politie.
Agenten ter plaatse troffen mevrouw Beer overleden aan, en beseften meteen dat ze niet aan een natuurlijke dood was gestorven. De 64-jarige was met bruut geweld om het leven gebracht.
Over Yvonne Beer
Yvonne Beer woonde in haar eentje op de tiende verdieping op nummer 174 van de flat Hoevenbos in de wijk Meerzicht in Zoetermeer. In deze goede buurt leidde ze een actief maar teruggetrokken leven. Yvonne had dagelijks contact met haar dochter, en de twee zagen elkaar wekelijks. Volgens haar dochter voelde mevrouw Beer zich veilig en echt op haar plaats in de flat, waar ze overigens al sinds de jaren zeventig woonde. Yvonne wordt omschreven als zachte, lieve vrouw die oprecht geïnteresseerd was in de medemens. Ze was drie jaar voor haar dood gestopt met werken bij de zorginstelling waar ze werkzaam was, en zou in januari 2011 definitief met pensioen gaan. Zo ver kwam het echter niet, want twee maanden daarvoor werd ze om onbekende redenen doodgestoken.
Politieonderzoek
De politie deed uitgebreid onderzoek naar het misdrijf, en probeerde o.a. met een sporenonderzoek in de woning zoveel mogelijk bewijs te verzamelen. Ze troffen een voetafdruk in bloed aan van een onbekend muiltje, maar helaas niet veel meer dan dat. Het moordwapen was nergens te vinden. Een buurtonderzoek moest voor meer aanknopingspunten zorgen. Tegelijkertijd probeerde de recherche een tijdlijn te maken van de laatste dag(en) van mevrouw Beer.
Daaruit bleek dat Yvonne, twee dagen vóórdat haar lichaam werd aangetroffen, rond 16:30 uur door iemand gezien was toen ze op het punt stond om naar Den Haag af te reizen, waarschijnlijk met de tram. Ze ging op bezoek bij haar zus die daar aan de Laan van Medevoort woonde. Op haar terugreis was ze vermoedelijk in tram 3 gestapt bij de halte Van Speykstraat, richting Zoetermeer. Als dat zo is was ze daar logischerwijs uitgestapt bij de halte Voorweg Laag, dat op loopafstand van haar flat lag.
Op dinsdagochtend bleek Yvonne een afspraak te hebben gehad met iemand die bij haar op bezoek zou komen. Haar visite had die morgen een aantal keren bij haar aangebeld, maar de deur werd niet opengedaan. De kans is groot dat mevrouw Beer op dat moment al om het leven was gebracht. De politie ging ervan uit dat ze die maandagavond al was vermoord, maar een exact tijdstip van overlijden kon niet worden vastgesteld.
Arrestatie verdachte
Begin december 2010 arresteerde de politie een verdachte in de zaak. Het ging om Christina G., een 37-jarige vrouw die in dezelfde flat woonde als mevrouw Beer. Volgens een aantal bronnen kwam G. geregeld bij het slachtoffer over de vloer, en had ze een psychiatrische voorgeschiedenis. Het stond vast dat de verdachte over eenzelfde paar muiltjes moest beschikken als het paar dat de bloederige afdruk had achtergelaten in de woning van Yvonne. Christina G. ontkende iets met de moord te maken te hebben en beriep zich op haar zwijgrecht. De politie kon haar muiltjes niet terugvinden. De verdachte werd kort daarna op vrije voeten gesteld wegens gebrek aan bewijs. Het onderzoek kwam na de vrijlating van G. in een periode van weinig beweging.
Hernieuwd onderzoek
In oktober 2012 kwam de zaak weer in beweging toen er een beloning van 15.000 euro werd uitgeloofd voor de gouden tip. Verschillende opsporingsprogramma's besteedden aandacht aan de moord op Yvonne Beer, zoals Team West en Opsporing Verzocht. De politie deed daarin een oproep aan mensen om met informatie naar voren te komen. Ook liet ze een foto zien van de muiltjes, in de hoop dat iemand het paar wellicht in de buurt van het flatgebouw had gevonden. De uitzendingen zorgden voor diverse tip waarvan sommige volgens de recherche interessant waren.
Arrestatie en veroordeling
Maandag 3 december 2012 pakte de politie opnieuw Christina G. op als verdachte in de zaak. Volgens het Openbaar Ministerie was de inmiddels 39-jarige vrouw aangehouden omdat er ''nieuwe feiten en omstandigheden waren opgedoken''. Christina beriep zich op haar zwijgrecht. Op 3 december 2013 hoorde de vrouw 8 jaar cel en tbs tegen zich eisen door het OM.
Het bewijs was vooral gericht op de muiltjes, waarvan zeker was dat G. zo'n zelfde paar in bezit had gehad. Op eerdere camerabeelden was de verdachte in de lift van het flatgebouw te zien op de schoentjes. Op de avond van de moord werd ze ineens op andere schoenen vastgelegd. Het feit dat ze zich 'vreemd gedroeg' op die beelden, en dat ze andere kleren aan had dan eerder die dag werd ook genoemd in de bewijsvoering tegen de verdachte. Dat haar muiltjes nooit meer werden gevonden speelde mogelijk mee in de verdenkingen.
Hoewel er op de camerabeelden nog negen andere mensen op dezelfde muiltjes te zien was, nam het de argwaan tegen G. niet weg. Alle negen personen hadden hun muilen ter beschikking gesteld, en geen daarvan was overeengekomen met het schoenspoor uit de woning van het slachtoffer. De advocaat van G. opperde nog dat er DNA van een onbekende man was aangetroffen op de badjas van het slachtoffer, en dat er in de dagen van de moord bovendien veel meer mensen dan anders in-en-uit het flatgebouw liepen wegens renovatiewerkzaamheden. De rechtbank schoof zijn argumenten echter ter zijde, en de rechter veroordeelde Christina G op 16 december 2013 tot tien jaar celstraf voor doodslag op Yvonne Beer. Haar raadsman begreep niets van de uitspraak en ging in hoger beroep.
Vrijspraak
Het hoger beroep diende zich aan op 7 oktober 2015. Christina G. werd daarin door het hof vrijgesproken. ''Hoewel er krachtige aanwijzingen zijn dat de verdachte de dader is van dit delict, heeft het hof niet buiten redelijke twijfel kunnen vaststellen dat zij dit feit begaan heeft''. Het Openbaar Ministerie ging niet in cassatie tegen de uitspraak van het Gerechtshof, tot opluchting van G., maar tot frustratie van de nabestaanden van Yvonne Beer. Volgens hen waren er veel sterke aanwijzingen voor haar betrokkenheid, en was het moeilijk te bevatten dat ze nu op vrije voeten kwam.
Informatie en Tips
Door de vrijspraak van Christina G. kwam de zaak opnieuw tot stilstand. Had de politie zich te veel gericht op de oud-verdachte, of had ze wel degelijk iets met de moord te maken? Van wie was dat onbekende mannelijke DNA-spoor? De nabestaanden zijn boven op het verlies met veel onbeantwoorde vragen blijven zitten. Zij hopen dat er iemand is die meer weet over de moord op Yvonne Beer. Bent u dat? Laat het ons dan alstublieft nu weten. Twijfel niet, en kom in contact.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.