De cold case van Anton van Tienhoven - Amstelveen - 25-11-2004

Op 25 november 2004 belde familie aan bij Anton van Tienhoven. Omdat hij niet open deed maar wel thuis leek te zijn, werd er middels een reservesleutel alsnog het huis binnengegaan. Eenmaal in de woning zagen zij dat de 60-jarige weduwnaar dood op de keukenvloer in een grote plas met bloed lag. Een onbekende dader had Anton met een scherp voorwerp maar liefst tweeëntachtig keer in zijn hals, borst en buik gestoken.

Over Anton van Tienhoven
Anton 'Toon' werd in 1944 geboren en getogen in Amsterdam en groeide op met nog een broertje en een zus. Bij het stappen kwam hij zijn toekomstige vrouw Ingrid tegen. Het stel trouwde in 1969 en kreeg twee kinderen. Na het voortgezet onderwijs begon Anton te werken voor vliegtuigbouwer Fokker. Voor dit bedrijf zou hij zijn hele leven werken, tot de firma in 1996 failliet ging.
De wereld van de toen 52-jarige stortte in, want z'n werk was zijn lust en z'n leven. Anton had een sollicitatieplicht, maar dat wilde niet vlotten, hij kwam na het faillissement van Fokker niet meer aan de bak. 

In het jaar 2003 overleed een kleinkind van Anton, en alsof dat niet zwaar genoeg was, overleed zijn vrouw Ingrid zes maanden later. Anton kon de dood van zijn echtgenote moeilijk verwerken en begon steeds meer te drinken. Hij was erg somber, en raakte ook nog in de schuldsanering. Hij zou zijn schulden nog maar twee maanden hoeven af te lossen, en Anton keek erg uit naar het moment dat hij eindelijk weer wat meer geld kon besteden. Maar zo ver mocht het niet komen. De man die bekend stond als iemand die geen vlieg kwaad deed, werd tot groot verdriet en onbegrip van zijn nabestaanden op gruwelijke wijze vermoord.

Politieonderzoek

Direct na de ontdekking van het misdrijf begon de politie een onderzoek. De patholoog stelde dat Anton waarschijnlijk in de late uurtjes van woensdag de 24ste, of in de uren na middernacht om het leven was gekomen, en dat het moordwapen waarschijnlijk een kruiskopschroevendraaier was. De recherche constateerde dat het niet om een roofmoord ging, want er was niets uit het huis verdwenen. - De dochter van Anton merkte op dat het, tegen de gewoonte van haar vader in, erg opgeruimd en schoon was in de woning. Alles stond recht, er was een lapje over de tafel gehaald en zelfs de vloer leek te zijn schoongemaakt. 

Tijdens het uitgebreide sporenonderzoek werd er een DNA-spoor veiliggesteld dat aanwezig was op diverse plekken van het lichaam van Anton. Verder werden er geen sporen gevonden van inbraak. Vermoedelijk had Anton zelf de deur voor zijn moordenaar geopend. Het kon betekenen dat Anton diegene kende en wellicht had binnengelaten, of dat hij meteen na het openen van de deur was aangevallen. 

Getuigenverklaringen
Na een getuigenoproep en een uitzending van het tv programma Opsporing Verzocht, dat kort na de moord de zaak behandelde, kwamen er diverse tips binnen bij de politie. Mensen zouden Anton op woensdag 24 november nog hebben zien lopen richting het centrum van Amstelveen. Dat was tussen 20:00 en 20:30 uur. 

Meerdere getuigen gaven tevens een belastende verklaring over ene S., een voormalige buurman van Anton. Zij hadden hem op de avond van de moord achter het huis van Anton zien rondhangen. 

S. was een 44-jarige man die verslaafd was aan drugs en woonde tot voorkort pal naast Van Tienhoven. Hij stond bekend als een gewelddadige man die jarenlang voor veel overlast had gezorgd in de buurt. Zo werd hij in 2002 gearresteerd en beschuldigd van poging tot zware mishandeling, vanwege het gooien van lege bierflesjes naar Anton. Na deze escalatie was S. laaiend, en begon hij zijn buurman met de dood te bedreigen. De buurt begon een handtekeningenactie, die er uiteindelijk voor zorgde dat S. uit zijn huis werd gezet. Volgens S. was alles de schuld van Anton van Tienhoven. Vanwege de bedreigingen durfde Anton niet eens meer zijn hondje uit te laten, en waren zijn gordijnen meestal gesloten.

Op 24 november bezocht een woedende S. het politiebureau om aangifte te doen tegen een, volgens hem, valse aangifte door Anton. De aangifte kon niet worden behandeld omdat de wijkagent niet aanwezig was. Laaiend verliet S het bureau. Diezelfde avond werd Anton met 82 steken omgebracht. 

Een aantal dagen na de moord van Anton veranderde S. zijn telefoonnummer en was hij ineens spoorloos verdwenen. Een getuige vertelde de recherche dat S. zou hebben gezegd dat het hem 'te heet onder de voeten werd'. Weer een andere getuige stelde dat S. zo nu en dan met een kruiskopschroevendraaier rond liep. Langzamerhand werd S. hoofdverdachte in de zaak.

Hoofdverdachte
De recherche achtte zijn schuld waarschijnlijk, en arresteerde S. voor betrokkenheid bij de moord op Van Tienhoven. Hij werd onderworpen aan diverse verhoren, waarin hij ook aan de tand werd gevoeld over de kruiskopschroevendraaier die hij wel eens bij zich zou hebben. S. gaf aan de agenten toe dat hij in het bezit was van zo'n ding. De verhoorders hadden op dat moment rode vlaggetjes moeten zien wapperen, maar in plaats daarvan vroegen zij niet door over de schroevendraaier en werd het potentieel belangrijke bewijsmateriaal nooit meer gevonden. Een blunder, want als S. de dader inderdaad was bevatte de schroevendraaier zeer waarschijnlijk DNA-sporen van Anton. 

Het DNA-spoor dat op het lichaam was gevonden van Van Tienhoven werd wel vergeleken met dat van S., maar dat was geen match. Ondanks sterke verdenking had justitie onvoldoende bewijs om S. nog langer vast te houden. Hij kwam op vrije voeten. 

Nog een andere verdachte 

Hoewel de politie zeer gefixeerd was op S., bestond er ook een verdacht makende getuigenverklaringen over een andere man.
Het betrof opnieuw een buurtgenoot, genaamd Abdel. Deze man zou nog geld schuldig zijn geweest aan Anton, en in woede zijn uitgebarsten toen hij werd gevraagd om die lening terug te betalen. Abdel stond net als S. bekend als iemand die ineens ontzettend kwaad en agressief kon worden. Kort voor de moord op had Abdel aan Anton gevraagd of hij een kamer bij hem zou mogen huren, maar Van Tienhoven zei dat liever niet te willen, waarop Abdel opnieuw kwaad zou zijn geworden. 

De getuige meldde dat Abdel op de avond van de moord op een bankje had gezeten dat pal achter de woning stond van Anton. 
Het was reden om hem naar de verhoorkamer te leiden, waar de politie hem twee verschillende keren heeft verhoord. Toch bleek hij geen serieuze verdachte te zijn geweest, want na de twee verhoren liet de recherche hem met rust en verdween hij uit beeld.

Jongeren 
In diverse interviews verklaarde Natasja, de dochter van Anton, over diverse jongeren die haar vader thuis bezochten. Ze zei dat deze jongens soms een biertje bij hem kwamen drinken. Ze maakten dan een praatje, en vroegen hem of ze ergens mee konden helpen, waarop Anton zei dat hij geen hulp nodig had. Natasja had haar vader erop geattendeerd de jongeren beter niet meer zo vaak binnen te laten. Hij had daar gehoor aan gegeven, en al diverse keren gezegd dat ze beter opzoek konden gaan naar iemand van hun eigen leeftijd. De politie heeft volgens Natasja niet veel gedaan met haar informatie, en zich misschien wel iets té veel gefocust op S., die overigens zes jaar na de moord op Anton zelf werd doodgestoken in een Amsterdams park.


Cold case zaak
De gruwelijke moord op Anton is na al die jaren nog steeds niet opgelost. De politie staakte het onderzoek na twee maanden wegens gebrek aan werkkrachten. In 2018 verscheen de zaak op de cold case kalender, die jaarlijks werd uitgedeeld in gevangenissen en TBS-klinieken. Daarmee hoopte het cold case team op nieuwe aanwijzingen, maar het leidde tot op heden niet tot een doorbraak.

De nabestaanden van Anton, waaronder dochter Natasja en de kleinkinderen, hopen nog altijd op een oplossing. Er moet iemand rondlopen die meer weet over de moord. Zij verdienen het om de moord op Anton af te sluiten. Weet u iets over dit misdrijf? Zelfs een klein detail kan het onderzoek nieuw leven inblazen. Laat het alstublieft weten.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.