Dat was hem dan, de maand november 2024.Een maand die voor mijn gevoel snel voorbij is gegaan. Maar voor nabestaanden van cold cases is dit vaak anders. Zij worden iedere dag geconfronteerd met frustratie en wanhoop omdat de moord of verdwijning van hun geliefde nog steeds niet is opgelost. In de meeste gevallen is er geen actief politieonderzoek meer, omdat alle aanknopingspunten zijn uitgeput. Het moet verschrikkelijk voor hen zijn. En nu breekt de feestdagenperiode aan, voor velen de gezelligste tijd van het jaar, maar voor nabestaanden vaak een zware en emotionele maand. Het gemis wordt dan extra voelbaar.'Nieuwe cold case zaken'In november heb ik mijn best gedaan om weer een aantal nieuwe zaken op de website te plaatsen. Stuk voor stuk zaken die aandacht verdienen. Zo schreef ik over de cold case van Michel Rubarth, die op 17 november zijn nachtdienst op een opvallende manier verliet en nooit meer thuiskwam. Het is een vreemde zaak, vooral omdat zijn persoonlijke bezittingen, zoals zijn huissleutels en portemonnee, later via de brievenbus bij zijn schoonmoeder werden achtergelaten.

Een tip uit 2020?

MaandblogDe maand oktober is weer voorbij, en dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe ‘maandblog’.Waarom schrijf ik elke maand een nieuwe blog? Omdat ik het belangrijk vind om openheid te tonen naar de buitenwereld. Wat speelt er bij ons op de achtergrond? Waar hebben we ons mee beziggehouden? En hoeveel mensen hebben de website de afgelopen maand bezocht? Dit zijn zomaar wat onderwerpen die ik graag met jullie deel.Diverse onderzoekenOktober was een maand waarin ik en het gemotiveerde team van de stichting ons hebben verdiept in diverse zaken. Een van die zaken is bijvoorbeeld het “kelderlijk,” dat in 1982 geheel gemummificeerd werd gevonden in een oud Amsterdams krakerspand. Deze man bleek naar schatting al zeven jaar dood, en zijn stoffelijk overschot woog nog maar 12 kilo. Een zaak vol raadsels en mysteries; wellicht schrijf ik hier ooit nog een aparte blog over. Wil je er nu al meer over lezen, klik dan hier.

Zwijgen bij Moord: Waarom Getuigen Stil Blijven en Wat Dat Betekent voor Cold Cases

[Putten] – Op 6 augustus 1994 vertrok de 22-jarige Maria van der Zanden op haar racefiets voor een ritje om wat frisse lucht te halen. Maar ze keerde nooit meer terug. Bijna dertig jaar lang bleef ze vermist, totdat bleek dat haar lichaam al twee weken na haar verdwijning uit het Möhnesee-meer in Duitsland was gevist. De Duitse autoriteiten vermoedden destijds zelfmoord en begroeven het onbekende lichaam in een naamloos graf. Pas vorig jaar kwam aan het licht dat het lichaam dat van Maria was.

Het is 1 oktober, en dat betekent dat de septembermaand alweer voorbij is. Net zoals vorige maand wil ik ook nu de afgelopen maand bespreken met geïnteresseerden. Natuurlijk hebben we niet stilgezeten en zijn er drie ‘nieuwe’ zaken op de website verschenen. Dat lijkt misschien niet veel, maar omdat we veel onderzoek hebben verricht naar bestaande dossiers, was er weinig tijd over om nieuwe pagina’s te schrijven. Toch zijn de cold cases die de afgelopen maand op de site zijn gekomen, zoals altijd, weer zeer aangrijpend. Zo schreef ik bijvoorbeeld over de mogelijke femicide op de 32-jarige Amarantha Verhoeff. De politie trof haar in april van het jaar 2000 dood aan in haar woning in Schiedam. De moeder van twee kinderen bleek te zijn vermoord. Haar man, met wie ze in een scheiding lag, werd als mogelijke dader gearresteerd, maar later vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs.De zaak van Susanna Boon uit Amsterdam kwam deze maand ook op de site. Zij raakte in de nacht van 7 op 8 januari 2016 spoorloos vermist, totdat haar stoffelijk overschot bijna drie maanden later op 90 kilometer van haar woonplaats werd teruggevonden door een hondenwandelaar in het bos bij Nunspeet. Net zoals bij de vorige zaak werd ook nu de partner van het slachtoffer gearresteerd, twee keer zelfs, maar ook hij werd wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Beide zaken zijn nog altijd onopgelost. Verschrikkelijk!

De Gruwelijke Moorden in LondenIn de mistige steegjes van Londen in 1888 voltrok zich een gruwelijke reeks gebeurtenissen die de wereld in zijn greep hield. Terwijl de gaslantaarns een zwakke lichtstraal uitstraalden, zorgden de schaduwen voor een sfeer van angst onder de inwoners. Tussen augustus en november van dat jaar werden vijf prostituees op brute wijze vermoord in de wijk Whitechapel. Hun namen waren Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes en Mary Jane Kelly. Deze moorden hadden niet alleen een grote impact op de lokale gemeenschap, maar deden ook de hele wereld sidderen. 

Publieke betrokkenheid lost cold cases op: Jouw hulp kan een doorbraak betekenen

Auteur: Sander Meyer

Auteur: Sander Meyer