4 november: Onbekende Doden Dag


English

On November 4, Stichting Coldcasezaken, under the leadership of Sander Meyer, informally observes Unknown Dead Day. A day entirely dedicated to respect, attention, and visibility for people who have passed away without their identity being known. Often, these individuals have no name or face in the public sphere, yet they were people with families, friends, and lives that had meaning. At some point in their lives, something went wrong, and for each of them, this happened in a different way. They lost contact with family and friends and found themselves in a place unfamiliar to them, but where they ultimately lost their lives. They left behind parents, siblings, cousins, friends, and colleagues with countless questions. Many families search for these people for years, but often they don’t know where to start, receive no help, and lack the resources to organize large-scale searches. From personal experience, I know what this does to a family; I have witnessed the frustration, grief, and despair.

The unknown dead found in the Netherlands, Belgium, or other countries are ultimately buried in anonymous graves, often following a funeral in which a stranger read a poem and only a few police officers were present. Today, the police make great efforts to restore these individuals’ names, but that is not always possible. It is easy to imagine that this was even more difficult in the past, without digital tools. Cases quickly pile up, and the police must carry on. Life goes on. But not for the unknown dead. From that moment on, they lie in a nameless grave, waiting for someone to dedicate themselves to honoring them: for the person or organization that can trace their family. Establishing a National Day for these forgotten individuals is, in my view, a huge step, increasing the chances that so-called “John and Jane Does” regain their names and reconnect with their families.

Unknown Dead Day is intended to reflect on these forgotten souls. We subtly show their faces, share their stories, and make it clear that behind every unknown body may be a family searching for answers. It is a day of respect and awareness, without ceremonies, but emphasizing human dignity and the importance of visibility.

I chose November 4 because it is autumn, a period of reflection. The day feels sad, yet also beautiful. Just as leaves once hung on a tree and later fell anonymously to the ground, unknown dead individuals once were part of a family and lived their lives until they were ultimately laid to rest without a name. The tree symbolizes the family, left behind as the life of their loved one gradually returns to the earth. This date captures that symbolism and invites respect and attention.

We would like November 4 to be officially recognized as National Unknown Dead Day. Such recognition would allow for nationwide attention and active participation from institutions such as schools, municipalities, and organizations. It is a step toward a society that forgets no one, not even those who passed away anonymously. Therefore, we will soon submit a formal application to the Dutch government and invite authorities, municipalities, and other partners to help make this day visible and supported. In the long term, we hope this day will also be recognized internationally, as unknown dead individuals around the world are often laid to rest in anonymous graves and deserve attention, respect, and remembrance.

For now, we mark November 4 informally in our agenda and ask everyone to give attention to this day: to reflect on the lives and stories of unknown dead individuals, and on the unresolved search of their relatives. Every person deserves remembrance, a face, and a place in our collective memory—even when the world seems to have forgotten them.

Sander Meyer
Director, Stichting Coldcasezaken

Op 4 november markeert Stichting Coldcasezaken, onder leiding van Sander Meyer, informeel de Onbekende Doden Dag. Een dag die volledig draait om respect, aandacht en zichtbaarheid voor mensen die zijn overleden zonder dat hun identiteit bekend is. Vaak hebben deze mensen geen naam of gezicht in de publieke ruimte, maar zij waren mensen met families, vrienden en een leven dat betekenis had. Op een bepaald moment in hun leven ging er iets mis, en bij elk van hen gebeurde dat op een andere manier. Ze raakten familie en vrienden uit het oog en bevonden zich op een plek die voor hen vreemd was, maar waar ze juist daar om het leven kwamen. Ze lieten ouders, broers en zussen, neven en nichten, vrienden en collega’s achter met talloze vragen. Veel families zijn jarenlang op zoek naar deze mensen, maar vaak weten zij niet waar te beginnen, krijgen ze geen hulp en hebben ze geen middelen voor grote zoekacties. Uit eigen ervaring weet ik wat dit doet met een familie; ik heb de frustratie, het verdriet en de wanhoop gezien.

De onbekende doden die in Nederland, België of andere landen worden gevonden, worden uiteindelijk begraven in een anoniem graf, vaak na een begrafenis waarbij een onbekende een gedicht voorlas en slechts enkele politieagenten aanwezig waren. Tegenwoordig doet de politie veel moeite om deze mensen hun naam terug te geven, maar dat lukt niet altijd. Het is goed voor te stellen dat dit vroeger, zonder digitale middelen, nog veel moeilijker was. Zaken stapelen zich snel op, en de politie moet doorgaan. Het leven gaat door. Maar voor de onbekende doden niet. Zij liggen vanaf dat moment in een naamloos graf te wachten op degene die zich inzet om hen in ere te herstellen: op de persoon of organisatie die hun familie weet te traceren. Het creëren van een Nationale Dag voor deze vergeten mensen is volgens mij een enorme stap, die de kans vergroot dat zogenaamde ‘John en Jane Does’ hun eigen naam terugkrijgen en hun familie weer vinden.

De Onbekende Doden Dag is bedoeld om stil te staan bij deze vergeten zielen. We tonen subtiel hun gezichten, delen hun verhalen en maken duidelijk dat achter elk onbekend lichaam een familie kan staan die op zoek is naar antwoorden. Het is een dag van respect en bewustwording, zonder ceremonies, maar met nadruk op menselijke waardigheid en het belang van zichtbaarheid.

Ik heb voor 4 november gekozen omdat het herfst is, een periode van bezinning. De dag voelt treurig, maar ook mooi. Zoals bladeren ooit aan een boom hingen en later anoniem op de grond vallen, zo maakten onbekende doden ooit deel uit van een familie en leefden zij hun leven, tot ze uiteindelijk zonder naam ter ruste werden gelegd. De boom symboliseert de familie, die achterblijft terwijl het leven van hun geliefde langzaam opgaat in de aarde. Deze datum vangt die symboliek en nodigt uit tot respect en aandacht.

Wij willen graag dat 4 november officieel wordt erkend als Nationale Onbekende Doden Dag. Zo’n erkenning maakt het mogelijk landelijke aandacht te creëren en instellingen zoals scholen, gemeenten en organisaties actief bij dit initiatief te betrekken. Het is een stap naar een samenleving die niemand vergeet, ook niet degenen die anoniem zijn overleden. Daarom zullen wij een formele aanvraag indienen bij de Rijksoverheid en nodigen wij overheden, gemeenten en andere partners uit om deze dag samen met ons zichtbaar te maken en te ondersteunen. Op termijn hopen wij dat deze dag ook internationaal wordt erkend, want overal ter wereld worden onbekende doden vaak in anonieme graven ter ruste gelegd en verdienen zij aandacht, respect en herinnering.

Voor nu noteren wij 4 november informeel in onze agenda en vragen we iedereen deze dag aandacht te geven: om stil te staan bij het leven en verhaal van onbekende doden, en bij de onvervulde zoektocht van hun nabestaanden. Want ieder mens verdient herinnering, een gezicht en een plek in ons collectief geheugen – ook wanneer de wereld hen vergeten lijkt.

Sander Meyer
Directeur, Stichting Coldcasezaken

Reacties worden altijd door ons gelezen en ik hoop dat er vanuit de maatschappij steun is voor 4 november.

Reactie plaatsen

Reacties

Florance
3 maanden geleden

Wat een bijzonder mooi initiatief! Ik hoop op veel steun vanuit de maatschappij en dat we deze dag binnenkort officieel mogen erkennen!

Kira
3 maanden geleden

Prachtig dat hier aandacht voor is. Deze mensen verdienen respect en zichtbaarheid. Ik steun het idee om 4 november officieel te maken

Jacy
3 maanden geleden

Ik vond dit stukje heel erg mooi geschreven: "Ik heb voor 4 november gekozen omdat het herfst is, een periode van bezinning. De dag voelt treurig, maar ook mooi. Zoals bladeren ooit aan een boom hingen en later anoniem op de grond vallen, zo maakten onbekende doden ooit deel uit van een familie en leefden zij hun leven, tot ze uiteindelijk zonder naam ter ruste werden gelegd. De boom symboliseert de familie, die achterblijft terwijl het leven van hun geliefde langzaam opgaat in de aarde. Deze datum vangt die symboliek en nodigt uit tot respect en aandacht." Laten we er elke 4 november een dag van maken om hierbij stil te staan, zowel voor de overledenen als de nabestaanden, sterker nog; Waarom geen internationale onbekende doden dag, zodat er meer aandacht is voor alle onbekende overledenen wereldwijd, zodat er hopelijk ongeïdentificeerde slachtoffers alsnog herkend worden door wereldwijde aandacht d.m.v. omschrijvingen, schetsen en foto's van alles wat de slachtoffers bij zich droegen, en misschien kunnen worden geïdentificeerd, zodat ook de families rust vinden en duidelijkheid krijgen. Een mooi streven!

Tania
3 maanden geleden

Wat prachtig en wat een mooi gebaar. Ik hoop dat er door deze actie meer onbekende personen hun naam terug krijgen, zodat hun familie eindelijk afscheid kan nemen.

Gordon
3 maanden geleden

Ik heb de datum in mijn agenda genoteerd. Een mooi gebaar. Deze mensen en de nabestaanden mogen niet vergeten worden. Er mag geen kans onbenut gelaten worden om de onbekende doden hun naam terug te geven.

Hervé Thevissen
3 maanden geleden

Die zogenaamde John en Jane Doe-term ken ik al een tijdje door mailberichten van ‘forensicmag.com, zonder de betekenis ervan te kennen. Met deze blog “4 november: Onbekende Doden Dag” is mij dit nu duidelijk geworden.

Danny Verwimp
2 maanden geleden

Prachtig initiatief. Onze maatschappij, hoe verziekt ze dan soms ook is moet zich hiervoor zeer zeker voor openstellen en de nodige, menswaardige aandacht en ondersteuning aan geven.
Als Belgisch DVI'er op rust draag ik nog steeds met fierheid onze leuze "Let's talk for the deads" hoog in het hart.

Bellinda Rolf-jansen
2 maanden geleden

.
Dat de 4 November een officïele jaarlijkse gedenkdag mag worden .
Respect voor deze zielen zonder naam.....