De cold case van Cassandra van Schaijk - Almere - 24-03-2007
De 17-jarige Cassandra ging op 23 maart 2007 met een vriend en vriendin naar discotheek 'Eindelijk' in Almere, waar een hardcore-feest plaatsvond. Hoewel haar vrienden die avond al eerder de disco verlieten, bleef Cassandra nog even hangen. Een beveiliger zag haar rond 03:30 uur richting het busstation lopen nadat hij de tiener aan haar jas had geholpen. Ze moest opschieten als ze de nachtbus nog wilde halen, aangezien ze had afgesproken met haar vader dat ze om vier uur ’s nachts thuis zou zijn. De volgende dag bleek ze echter niet thuis te zijn aangekomen, waardoor er in de middag een uitgebreide zoekactie begon van de politie, samen met familie en vrienden.
Over Cassandra van Schaijk
Cassandra werd op 10 oktober 1989 geboren in het Canadese Stratford. Ze was de dochter van een Nederlandse vader en een Canadese moeder. Cassandra, die door vrienden Cassie werd genoemd, groeide op in Almere-Buiten. Ze woonde samen met haar broer en stiefzus bij haar vader en zijn vriendin. Haar ouders waren al een tijdje uit elkaar. Ze studeerde Sociaal Pedagogisch Werk op het ROC Flevoland en zat in haar laatste jaar. In haar vrije tijd werkte Cassandra als kassamedewerkster bij een supermarkt. De tiener werd omschreven als een vrolijke, levenslustige meid. Als jonge puber hield ze van line-dance muziek, maar naar mate Cassandra wat ouder werd veranderde haar muzieksmaak. Ze werd helemaal gek op hardcore en terror muziek en ging vaak naar feesten waar deze muziek werd gedraaid. Haar vriendengroep hield van dezelfde soort muziek. Bij dat soort feesten gebruikte ze naar verluid wel eens een pilletje, zoals vele andere feestgangers in dat genre. Ze genoot van het leven.
Politieonderzoek
Toen de politie ’s middags door Cassandra’s bezorgde vader werd ingeschakeld ging zij gelijk over tot actie met een groot onderzoek. De 17-jarige zou namelijk helemaal niet het type zijn om van huis weg te lopen, en andere mensen die op het feest waren geweest bevestigden dat ze de intentie had om naar huis te gaan die vroege ochtend.
Vrienden en familie werden door het onderzoeksteam ondervraagd in de hoop op aanwijzingen. En terwijl de politie met haar onderzoek bezig was, hing haar familie honderden flyers op met haar foto. Samen met de politie liepen zij talloze tips na over signalementen van Cassandra.
Ongeveer twee weken in het onderzoek deed de politie een belangrijke ontdekking. Aan de hand van haar telefoongegevens werd zichtbaar dat er met de mobiele telefoon van Cassandra om 04:45 was gebeld naar een vage kennis van haar. De jongen die ze pas net kende, had niet opgenomen, en had een voicemailbericht waar niets op te horen was. De recherche kon de plek waar het belletje was gepleegd nauwkeurig bepalen, en het spoor leidde naar een recreatiegebied dat de naam Schat-eiland had. Het lag zo’n vijf kilometer van het busstation, en was te bereiken via allerlei donkere weggetjes. Volgens de politie een locatie die iemand echt moet kennen om er te komen. Middels telefoonmastgegevens werd duidelijk dat de mobiel na dat ene belletje nog achttien uur lang in de lucht was gebleven, waarna het uitviel.
Schat-eiland stond erom bekend een plek te zijn waar verliefde stelletjes vaak naar toe gingen om seks te hebben. Ook was het een plek waar drugsverslaafden rondhingen en waar soms afterparties werden gegeven door jongeren. Tientallen ME’ers doorzochten de bossages en walkanten van de Noorderplassen, maar zonder resultaat. De politie vond het uiterst merkwaardig dat Cassandra op Schat-eiland was geweest terwijl ze juist onderweg naar huis was. Er reden geen bussen naar toe, en het gebied lag totaal niet op de route.
Getuigen
Rechercheurs spraken met veel mensen die op het feest aanwezig waren geweest, waaronder ook de beveiliger die Cassandra als één van de laatste mensen in levende lijven had gezien.
Hij vertelde de onderzoekers dat de tiener in die latere uurtjes dronken was en op haar einde leek. Omdat haar vrienden ook al naar huis waren, zei hij haar even apart te hebben genomen om een frisse neus te halen. Op dat moment vertelde ze over de afspraak met haar vader om 04:00 thuis te zijn. Omdat het toen al half vier was, vroeg een andere beveiliger om haar spullen te pakken, waaronder haar jas en een rugtas. Cassandra haastte zich daarna in de richting van het busstation om de laatste bus nog te kunnen halen.
Een andere belangrijke getuige had Cassandra vermoedelijk op het busstation gezien in het bijzijn van twee jongens. Eén van hen had de getuige al eerder op een nare toon aangesproken, en een lift aangeboden -die ze had geweigerd. Ze vertelde de politie dat ze op het station een jongen met een dronken meisje had zien praten, en dat ze het meisje had horen zeggen dat ze wel zin had in een jointje. De jongen riep vervolgens naar ‘Wierman’ waarna de tweede persoon aan kwam gelopen. Deze (vermoedelijk Hindoestaanse) Wietman herkende de getuige als de man die haar de lift had aangeboden. Ze zag de drie het station verlaten, waarbij één van de mannen een arm om het meisje had geslagen. Het ging waarschijnlijk om Cassandra.
Onderzoek
De politie ging na deze verklaring op onderzoek uit, en kreeg camerabeelden in handen met de twee mannen erop, die waren gemaakt bij een pinautomaat nabij het busstation. Op de beelden was te zien dat het stel verschillende mensen aanspraken. Deze mensen werden getraceerd, en gevraagd naar de ontmoeting met de twee mannen. De getuigen zeiden door hen te zijn lastiggevallen, waarbij één van de twee op een agressieve toon sprak. De ander was volgens de verklaringen wat vriendelijker. Volgens de politie ging het vermoedelijk om illegale taxirijders, , zogenaamde snorders. Tientallen taxichauffeurs werden gehoord, en agenten noteerden in het geheim dagenlang alle kentekens op om actieve snorders te identificeren. Daarnaast werden er flyers uitgedeeld met het signalement van de twee mannen.
De ene had een donkere huidskleur en was vermoedelijk Hindoestaans. Hij zou rond de 25-30 jaar oud zijn, en 1.85m lang. Volgens de omschrijving zou hij donkere kleding hebben gedragen, een slank postuur en kortgeknipte haren hebben. De man sprak goed Nederlands, met een harde stem waarbij hij agressief overkwam, en werd dus Wietman genoemd. Volgens getuigen stonden zijn schouders naar voren en had hij een enge uitdrukking. De tweede vermoedelijke snorder was waarschijnlijk ook Hindoestaans en had een iets lichtere huidskleur. Hij zou ongeveer 25 jaar oud zijn geweest, en was kleiner dan zijn vriend, zo’n 1,75m. Hoewel hij niet dik was, werd hij als stevig omschreven en had ook kort haar en donkere kleding. Deze man had wel een vriendelijke uitstraling.
Nachtmerrie werd werkelijkheid
Terwijl het onderzoek in volle gang was, maakte een vader samen met zijn kinderen op 14 april 2007 een pleziertochtje in zijn boot op de Noorderplassen. Ineens viel zijn aandacht op iets dat op een drijvend lichaam. De politie werd gewaarschuwd, en al gauw werd duidelijk dat het om het lichaam ging van Cassandra. Drie weken na haar vermissing, kreeg haar vader de verschrikkelijke boodschap dat zijn dochter dood was aangetroffen.
Bij het lichaam van Cassandra werden ook haar rugtas en damestas teruggevonden. Haar make-up tasje lag een heel eind verderop in het water. Was het daar naar toe gedreven, of was het er gedumpt? Dat was de grote vraag. De ritsjes van de tassen stonden open en er mistte een aantal dingen zoals haar mobieltje, haar paspoort en een bankpasje. Hoewel deze spullen wellicht uit de tasjes waren gevallen, konden ze ook zijn meegenomen door iemand.
Er was ook een wikkeltje in de buurt van het lichaam gevonden waar waarschijnlijk drugs in hadden gezeten. Van wie Cassandra dit eventueel zou hebben gekocht of gekregen werd tot spijt van de politie niet bekend.
Na het aantreffen van haar lichaam, ontstonden er een aantal scenario’s waar de politie rekening mee hield. Een misdrijf was daar uiteraard één van. Maar omdat Cassandra die avond veel had gedronken en ook drugs leek te hebben gebruikt, was het ook mogelijk dat ze onwel was geworden, en dat ze om de een of andere reden om het leven was gekomen. Als dat zo was, waren er waarschijnlijk één of meerdere mensen in haar gezelschap geweest. De politie vermoed dat ze niet in haar eentje op Schat-eiland was gekomen, maar dat ze met iemand was meegereden. Vrijwillig of niet.
Er werd forensisch en toxicologisch onderzoek gedaan op het lichaam van Cassandra. Hoewel men hoopte dat dit duidelijkheid zou scheppen over de doodsoorzaak, deed dat het niet. De 17-jarige had te lang in het water gelegen om het onderzoek betrouwbaar uit te kunnen voeren. Bloedonderzoek wees wel uit dat ze waarschijnlijk wiet had gerookt en bier had gedronken. Men trof geen sporen van hard drugs aan.
De politie deed enorm haar best om de zaak op te lossen, en ook tv programma’s als Opsporing Verzocht besteedden aandacht aan de mysterieuze verdwijning en dood. Peter R de Vries zette zich ook in voor de oplossing. Hij ontkrachtte o.a. de theorie dat Cassandra naar de Noorderplassen zou kunnen zijn gelopen om zelfmoord te plegen. De Vries was bovendien een grote steunpilaar voor de nabestaanden.
In de jaren die volgden kwamen er nog geregeld nieuwe tips binnen. Zo wekte een tip op over een man uit de Kruidenwijk in Almere de interesse van het onderzoeksteam. Na intensief speurwerk werd echter vastgesteld dat diegene niets met de zaak te maken had. Ondanks deze en andere tips kwam er geen doorbraak meer.
Informatie en tips
Het is nog steeds niet duidelijk wat er met de 17-jarige studente gebeurd is. De dood van Cassandra is een mysterieuze zaak, waarin iedereen nog steeds opzoek is naar antwoorden. Haar familie verdiend die ook, en trouwens, Cassandra verdiend ook gerechtigheid als zij is vermoord.
Er zijn mensen die meer moeten weten over wát er die nacht is gebeurd. Bent u dat? Laat het dan alstublieft weten. Ook als het maar om een klein detail gaat. Het kan maar net een puzzelstukje op de goede plek leggen. Twijfel niet, en vertel uw verhaal. Als u weet wie de twee snorders waren zouden wij dat ook graag horen.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials