De cold case vermissing van Germa van den Boom - Werkendam - 28-07-1984 

Zaterdag 28 juli 1984
Op deze zaterdag was de toen 19-jarige Germa van den Boom voor het eerst in haar leven een weekendje alleen thuis. Haar ouders en broer verbleven een heel weekend bij familie in Hengelo, en haar zus woonde al samen met haar man Henk. Nadat Germa die dag had gewerkt bij Marjans Boetiek, bezocht ze een aantal familieleden waaronder haar oma en opa. Voor de avond had ze afgesproken met vriendinnen waarmee ze naar de discotheek zou gaan. Rond 21:30 werd ze thuis door hen opgehaald en een half uurtje later gingen de meiden discotheek Maddox binnen, in het nabijgelegen Gorinchem. Daar kwamen ze nog een vriendin tegen, en ook de buurjongen van Germa. Hij sprak met Germa af om haar thuis te brengen die nacht, want haar vriendinnen wilden al eerder weg terwijl zij nog wat langer wilde blijven. Naast disco Maddox hadden de vriendinnen ook nog discotheek Carrousel aangedaan.

Zo rond 01:30 - 01:45 haalde de buurjongen Germa op in de Maddox, waarna ze vervolgens naar huis reden. Tijdens de autorit van zo'n 10 a 15 minuten, vertelde Germa dat ze het best een beetje eng vond om alleen thuis te zijn. Een andere buurvrouw had die afgelopen woensdag namelijk een 'schim' dat leek op een man gezien in de voortuin van familie Van den Boom. De buurjongen zei dat Germa maar een gil moest geven als er wat aan de hand was, want hij zou toch nog niet meteen naar bed. Eenmaal thuis aangekomen zette de buurjongen Germa voor de inrit van haar ouderlijk huis aan de Dwarssteeg in Nieuwendijk af, en reed hij vervolgens naar zijn eigen huis. Hoewel hij haar niet naar binnen had zien gaan, zag hij haar nog wel richting haar woning lopen.

Zondag 29 juli 1984
Hoewel het die zaterdagavond laat was geworden, had Germa nog tegen haar buurjongen in de auto gezegd dat ze de volgende dag om 10:00 naar de kerk zou gaan. Daar zou ze haar oma ontmoeten. Toch verscheen Germa niet in de kerk die zondagmorgen. 
Diverse verontruste familieleden belden naar de huistelefoon, maar er werd niet opgenomen. Die avond nam een buurman op verzoek nog een kijkje bij het huis, maar Germa leek niet thuis te zijn. Er viel hem verder ook niks vreemds op. Haar ouders belden die avond nog een aantal keer, maar tevergeefs.

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Maandag 30 juli 1984
Die ochtend om 07:00 uur probeerde de moeder van Germa haar opnieuw te bellen, maar ook deze keer werd er niet opgenomen. Ongerust vroeg zij een buurman om via een raam de woning in te gaan. Eenmaal in het huis van de familie van den Boom zag de buurman niks bijzonders. Alle bedden, inclusief die van Germa, waren netjes opgemaakt, en er stonden een aantal afgewassen spulletjes in de keuken klaar om opgeruimd te worden. De dochter des huizes was niet thuis. 

Toen bleek dat de 19-jarige ook niet op haar nieuwe baantje in het bejaardenhuis was verschenen ontstond er paniek en besloten de ouders van Germa om direct naar huis te komen. Om 08:20 uur melde haar vader, toen nog vanuit Hengelo, bij de Rijkspolitie in Werkendam dat zijn dochter vermist was. 

Puber weggelopen van huis?
De politie concludeerde die maandag al snel dat er niet direct sporen waren van een misdrijf, en dat Germa wellicht gewoon weg was gelopen. De keukendeur en de voordeur waren beiden keurig op slot toen familie Van den Boom in alle haast uit Hengelo terug waren gekomen. Ook de racefiets van Germa was op slot, en er was een tas met kleding uit haar kledingkast weg. Toevalligerwijs waren er nog twee andere meldingen van weggelopen tieners in de buurt. De politie probeerde de familie wat te bedaren. Na een dag of drie zouden ze nog wel eens horen.

En daarmee moesten de ouders van Germa het in de eerste instantie doen. Maar al snel constateerden ze merkwaardige veranderingen in het huis. De keukentafel stond op een andere plek, soepkommen waren omgevallen in de keukenkast, en op het linoleum zaten diepe groene krassen die afkomstig moesten zijn van de keukenstoelen. 

Even later vond de vader ook bloedspetters op diverse plekken op de kokosmat in de keuken, en ook op de stoeptegels in de tuin vond hij bloedvlekken. Er leek sprake geweest te zijn van een schermutseling. De politie werd diezelfde dag nog op de hoogte gesteld van dit alles. 

Germa van den Boom (middelste)

Toch iets ergs gebeurd
Vijf dagen later kwam de recherche uit Den Bosch langs bij de ongeruste familie aan de Dwarssteeg. Zij waren er al snel van overtuigd dat het niet om een 'wegloper' ging. Laboratoriumonderzoek bevestigde dat de vlekken die de vader van Germa eerder had gezien inderdaad bloedvlekken waren, met dezelfde bloedgroep als die van Germa. De recherche achtte het nu zeer waarschijnlijk dat de 19-jarige slachtoffer was geworden van een misdrijf. Zij hebben hun spijt betuigd aan de familie, dat ze niet eerder tot die conclusie waren gekomen. Er waren daardoor kostbare dagen verloren gegaan in het onderzoek.

Het laatste spoor
Het laatste spoor dat de recherche van Germa had was een getuigenisverklaring van twee meisjes. Zij hadden ergens opgepast en liepen over het dijkje naast de Dwarssteeg terug naar huis. Het waren toevallig familieleden van familie van den Boom, en het was hun specifiek opgevallen dat er bij hun oom in huis nog licht brandde. Ze konden zien dat de tv aanstond. De politie nam door deze verklaring aan dat Germa in ieder geval binnen in huis is geweest nadat ze werd afgezet door haar buurjongen, die volgens de politie niet had gezien of zijn buurmeisje daadwerkelijk binnen is gekomen.

Het onderzoek
Vanaf het moment dat de politie een misdrijf vermoedde kwamen zij in actie. Er werden zoekacties uitgevoerd van een peloton M.E.'ers, de rivierpolitie kwam in actie, en er werden politiehelikopters ingezet in en rond de Biesbosch. In de buurt van de woning van Germa werd vanuit de lucht de omgeving afgezocht met infra-roodscanners. Ook werden er vele raambiljetten geplakt met informatie over Germa en haar vermissing. Vrijwilligers zochten ook mee. Het leverde allemaal echter niks op. 

Hoewel er vrijwilligers meezochten hield het merendeel van de inwoners van buurtschap de Kille, de kaken stijf op elkaar. Maar weinig mensen waren bereid om te praten over de vermiste Germa, en haar ouders merkten dat dit in het dagelijks leven som kon zorgen voor pijnlijke momenten. Zelfs een grapje om het ijs te doorbreken viel verkeerd bij de inwoners. En dat terwijl de familie het al zwaar genoeg had. Volgens de moeder leek het wel of ze schurft had, zo erg probeerden mensen een gesprek met haar te vermijden. Justitie stelde dat de gemeenschap bewust informatie achterhield uit angst voor represailles. Ook zeiden zij er zeker van waren dat er mensen rondliepen die meer wisten, zelfs mensen die dichtbij de familie stonden. Er werd voor de zekerheid bloed afgenomen van een aantal directe personen uit de omgeving van Germa, om het te vergelijken met de sporen die in het huis waren gevonden. Het leverde geen match op. 

Vertrouwenspersoon
Omdat het duidelijk was dat mensen niet veel kwijt wilden tegenover de politie, werd ervoor gekozen om een vertrouwenspersoon in te zetten. Dit was nog maar één keer eerder gedaan in een onderzoek. Mensen konden vanaf dat moment hun informatie anoniem kwijt op het spreekuur bij huisarts van den Linden. Zijn discretie was door de wet gegarandeerd. De familie hoopte dat de dader de ontvoering of moord tegen de huisarts zou opbiechten, om zo in elk geval voor rust te zorgen bij de nabestaanden. De persoon zou dan niet worden opgepakt, maar de familie zou met zijn informatie het verlies Germa eindelijk een plekje kunnen geven. De dader is helaas nooit komen opdagen bij huisarts Van den Linden. 

Opmerkelijke voorvallen
De donderdag vóór de verdwijning vad Germa, was er een man de winkel binnengekomen waar zij die dag werkte. Deze onbekende man van middelbare leeftijd had een tijdje met haar staan praten over privézaken, en vertelde daarin dat hij nogal eenzaam was. Germa had begripvol gereageerd, en liet in het gesprek blijken dat zij het komende weekend voor het eerst alleen thuis was. De man kocht een paar oorbellen voor zijn dochter en verliet daarop de winkel. Het gesprek had Germa als fijn ervaren, maar de politie wilde graag met deze onbekende persoon spreken. Het is nooit achterhaald wie deze man was. 

Kort na de vermissing ving een leraar van Germa in de supermarkt een gesprek op tussen een man met zijn dochtertje van rond de 4 jaar oud. Het meisje vroeg de man waar Germa nou was, waarop de man antwoordde dat ze haar mond moest houden. Toen ze het nogmaals vroeg zei de man ''die is dood'' waarmee hij het gesprek afkapte. De recherche heeft de man proberen te vinden, maar dit is nooit gelukt.

Ook ontving de politie een  getuigenis-verklaring van een jongetje die een man had gezien op de plaatselijke vuilstort, die volgens de jongen het lichaam van een meisje in zijn kofferbak had gelegd en vervolgens keihard was weggereden. De recherche heeft na deze melding iedere centimeter van de vuilstort nauwkeurig onderzocht, maar vond niks meer dan een paar haren die van een dier bleken te zijn. 

Weken, maanden, jaren
Ondanks grote inzet van de politie, kwam er geen einde aan de zoektocht naar Germa. Het was één groot mysterie, en er gingen jaren voorbij zonder veel beweging in het onderzoek. Talloze tips werden stuk voor stuk nagekeken door het onderzoeksteam. Tv programma's, kranten, paragnosten, de pastoor en een dominee van de plaatselijke kerk en vele vrijwilligers hadden een poging gewaagd bij te dragen aan de oplossing van de jarenlange vermissing. Maar allemaal tevergeefs.

In het jaar 2001 werd het onderzoek door een cold caseteam heropend, en er werd met de nieuwste technieken en vele duizenden manuren geprobeerd eindelijk helderheid te kunnen verschaffen in de zaak. Helaas heeft het niet mogen leiden tot nieuwe inzichten.

Forensisch onderzoeker Frenk Bender vond de overeenkomsten ook zeer sterk, en wilde de politie hierop wijzen. Volgens de Amerikaan was het voor 90-95% zeker dat Ad Mol degene op de foto was. De politie zei de tip later serieus onderzocht te hebben maar dat het onderzoek niet werd heropend. Mol ontkende de persoon op de foto te zijn. Tot op heden staat er geen identiteit vast voor de man op de foto. 

Bijzondere uitspraken
Overigens kwam Ad Mol in een interview met tamelijk frappante uitspraken. In het gesprek zei hij te weten dat er drie daders waren betrokken bij de verdwijning van Germa, waarvan er toen al twee overleden waren. De derde persoon zou hij een brief hebben geschreven, iets wat later onjuist bleek te zijn. In het interview zei Mol dat hij -en zelfs justitie- niet geïnteresseerd waren in de identiteit van de dader, en dat hij bovendien vond dat diegene al genoeg ellende had meegemaakt. Dit omdat hij zich al tientallen jaren schuil zou moeten hebben gehouden en zichzelf al aan de schandpaal zou hebben genageld. Ad stelde dat hij de dader in zijn brief had medegedeeld dat hij alleen maar interesse had in het vinden van de stoffelijke resten van Germa, om er voor te zorgen dat zij een waardige laatste rustplaats zou krijgen. Verder zei Mol dat hij de de identiteit van de verantwoordelijke nooit bekend zou maken. Ad Mol is inmiddels overleden.

Peter R de Vries
Nederlands bekendste misdaadjournalist zette zich jarenlang in voor de oplossing in de zaak. Hij besteedde veel aandacht aan het dossier, en was tevens een steun voor de familie. De vermissing stond bij hem ergens boven aan het lijstje van zaken die hij het liefst wilde oplossen. Na de tragische moord op Peter, hebben zijn kinderen de leiding van de nieuwe stichting van hun vader op zich genomen (toen nog Stichting de Gouden Tip). Deze stichting beloofde één miljoen euro beloning voor de gouden tip in een cold case zaak, en kreeg na de aanslag op het leven van Peter de naam de Peter R de Vries Foundation. In oktober 2022 maakte de stichting bekend 250.000 euro beloning uit te loven voor de gouden tip die leid naar de oplossing in de vermissingszaak van Germa van den Boom.

Op 20 oktober 2023 verliep de termijn voor de hoge beloning bij de Peter R. de Vries foundation. Tips blijven nog altijd welkom. 

Zoekactie 
Op 10 oktober 2023 meldde de politie dat er een zoekactie plaatsvond in een tuin van een woning in Nieuwendijk. Ten tijde van de verdwijning woonde er een familielid van Germa in het huis. De actie kwam tot stand na een anonieme tip die was binnen-gekomen bij de Peter R. de Vries Foundation. Aan het einde van de dag werd door hen bekend gemaakt dat de graafwerkzaam-heden niets hadden opgeleverd.


Tips en aanwijzingen
Weet u meer over de vermissing van Germa? Zelfs de kleinste aanwijzing zou kunnen leiden tot het ontdekken van een grote aanwijzing. Daarom vragen wij u, als u ook maar iets weet, meld dit dan.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Klik hier voor meer cold case vermissingen

Praat over deze zaak mee op ons forum

Help mee en deel de zaak van Germa van den Boom. Volg ons ook op onze socials