De cold case van Jenneke de Wind - Tilburg - 02-07-1993
Op vrijdag 2 juli 1993 kwam de 53-jarige Jenny 'Jenneke' de Wind thuis van een gezellig dagje uit met vriendinnen. Haar zoon had die dag de post opgeraapt en op tafel neergelegd, en ze besloot deze brieven te openen. Eén van de brieven zat in een bubbeltjesplastic envelop. Toen Jenny deze opende bleek er een Zippo aansteker in te zitten. Jenneke besloot de Zippo meteen in te lijven door er een sigaret mee aan te steken. Op het moment dat ze met haar duim het wieltje tegen het vuursteentje indrukte ontplofte de aansteker echter recht in haar gezicht. Een buurman van Jenny hoorde de luide knal en zag door de ramen meteen dat Jenneke op de grond lag. Hij ging snel de woning binnen van zijn buurvrouw, draaide de gaskraan dicht en belde de politie.
Agenten troffen Jenneke bij aankomst zwaargewond en bewusteloos op de grond aan. De 53-jarige zou nooit meer bij kennis komen. Op 6 november 1993 overleed ze in een verzorgingstehuis nadat haar twee zoons de moeilijke beslissing hadden gemaakt om de behandelingen te stoppen.
Over Jenny 'Jenneke' de Wind
Jenny was een alleenstaande vrouw die vijfentwintig jaar eerder was gescheiden van haar toenmalige man. Hoewel ze daarna zo nu en dan een korte relatie had bleef het daar meestal bij. Met haar ex-man had ze geen goed contact meer, en hoewel de relatie met haar twee zoons ook niet geweldig was sprak ze die nog wel.
Jenneke, zo noemde familie en vrienden haar, leefde op het moment van de explosie van een uitkering en woonde in haar eentje aan de Sibeliusstraat in Tilburg. Het was een gezellige dame die o.a. lid was van de plaatselijke buurtvereniging en graag met vriendinnen naar het zwembad ging. Daarnaast speelde ze graag biljart en maakte ze graag leuke uitjes. Zo had ze op de dag van de explosie nog een leuk uitje met haar vriendinnen gehad naar de Waddenzee.
In het voorjaar van 1993 viel het kennissen van Jenny op dat ze zich niet zo op haar gemak leek te voelen. Ze kwam nogal angstig over en bleef vaak wat langer plakken als ze op bezoek was bij vrienden. Sommige mensen wisten dat Jenny lastig werd gevallen op haar telefoon, en dat het zelfs zo erg was dat ze haar nummer twee keer had laten wijzigen. Ze had geen idee wie er achter de vervelende telefoontjes zat. Of er nog meer speelde wist niemand, maar Jenneke oogde onrustig en nerveus.
Onderzoek
De politie startte meerdere onderzoeken, waaronder een uitgebreid buurtonderzoek. De agenda van Jenneke werd compleet uitgespit in de hoop op aanwijzingen. Er stonden honderden mensen in met hun naam, en de recherche trok iedereen daarvan na. Alles zonder resultaat.
Ondertussen werd ook de enveloppe waar de aansteker in had gezeten deskundig onderzocht. Jammer genoeg ontbrak de naam van de afzender, maar de naam van Jenneke en haar adres waren met de hand geschreven. Dat kon een voordeel zijn. Allereerst viel het de onderzoekers op dat de dader de naam 'Jenneke' op het papier schreef, in plaats van Jenny. Volgens de politie een aanwijzing dat de dader moest worden gezocht in haar kennissenkring. Alleen intimi noemden haar namelijk zo. Het feit dat de enveloppe doordrenkt was met bloed, en ook beschadigd raakte tijdens de explosie, maakte het er niet makkelijker op. De poststempel was bijna niet meer zichtbaar, maar er was nog wel een letter ''b'' te zien. Dat kon de b zijn van Den Bosch, of bijvoorbeeld van Tilburg.
Dan was er nog de aansteker zelf. Deze was vanwege de explosie uiteraard ook beschadigd. Toch konden onderzoekers opmaken dat het niet ging om een echte Zippo, zoals eerder gedacht, maar om een namaak. Het ging namelijk om een 'Champ' aansteker, en deze bleek te zijn gemaakt in het Verre Oosten, ter gelegenheid van de Olympische spelen van 1988. Op het ding zelf was een afbeelding van een Olympische sport afgebeeld. De recherche zegt niet welke, omdat dit daderkennis is. De onderzoekers ondervroegen elke winkelier in Brabant die zo'n soort aansteker verkocht, maar werden niks wijzer. Over het gebruikte explosieve middel was het hoofd van het toenmalige onderzoeksteam duidelijk. Buskruit uit strijkers, zeer gevaarlijk en tevens illegaal knalvuurwerk.
Verdachten
Eén van de zonen van Jenneke werd als verdachte aangemerkt door de politie. Van de twee broers was hij degene met de minst goede band met zijn moeder. Ook zijn vader, van wie Jenneke al 25 jaar gescheiden was, werd aan de tand gevoeld door de politie. Hij kwam immers niet naar de begrafenis, een reden om hem als verdachte aan te stippen. Op de begrafenis was de recherche wél aanwezig. Zij hielden alle genodigden goed in de gaten, de dader kon er namelijk zomaar tussen staan. Er werd gefilmd om het gedrag van de mensen nog eens terug te kunnen zien. Iemand zou zich verdacht kunnen gedragen. Ook werd het condoleance-register meegenomen voor nader onderzoek. Misschien zou er een handschrift overeenkomen met de geschreven tekst op de enveloppe. De politie noteerde zelfs alle kentekens die bij de kerk parkeerde.
Ondanks al deze moeite, en meer dan duizend uur politiewerk, is er nooit een officiële verdachte aangehouden. In een ultieme poging de moord op Jenneke op te lossen, zette de politie de zaak op hun jaarlijks terugkerende cold case kalender. Deze werd onder andere uitgedeeld in gevangenissen, en kon leiden tot nieuwe informatie. Tot op heden is dat echter niet het geval geweest.
Informatie en tips
Bijna 30 jaar na de aanslag op Jenny Jenneke de Wind, is de zaak nog steeds onopgelost. Tot groot verdriet van de nabestaanden. Want hoewel de band met de familie niet geweldig was, zouden zij er alles voor over hebben om deze zaak opgelost te zien.
De enige mogelijkheid om de zaak op te lossen is met behulp van mensen die hun informatie willen delen. In veel gevallen praten daders van misdrijven op een bepaald punt met iemand over hun daad. De kans is dus groot dat iemand meer weet over deze zaak. Bent u dat? Laat het ons weten. Niet alleen de familie van Jenneke, maar ook haar vriendinnen zouden u eeuwig dankbaar zijn.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.