De cold case van Kumral Bagci - Den Haag - 22-06-1995

Op 23 juni 1995 was een aannemer en zijn zoon 's ochtends aan het werk aan de Adriaan Coenenstraat in Scheveningen, op nummer 35. Om een uur of 10:00 liep de aannemer even naar zijn auto terug om daar wat uit te halen. Zijn ogen vielen daarbij op drie opvallende tassen die tegen de zijgevel van de woning aan stonden. Het waren een zwarte sporttas, een geplastificeerde boodschappentas en een plastic tas van Leen Bakker. De aannemer kon het niet laten en boog zichzelf over één van de tassen om te kijken wat erin zat. Hij deed een gruwelijke ontdekking. In de tas zag hij een onderarm van een meisje, met daar onder in totaal nog acht lichaamsdelen. 

De identiteit van het meisje werd al snel duidelijk. Het bleek de 7-jarige Kumral Bagci. Het schoolkind was al sinds sinds 21 juni vermist en er was al twee dagen met man en macht naar haar gezocht. De zoektocht was dag en nacht doorgegaan. Met de verschrikkelijke vondst kwam er een einde aan die zoektocht. Het meisje was op gruwelijke wijze vermoord.

Over Kumral Bagci
Kumral groeide op in een gezin van vijf kinderen, ze had één broertje en drie zusjes. Haar ouders heette Famil en Nahide Bagci. Het echtpaar kwam uit het Turkse Igdir en verhuisden op een bepaald moment rond 1978 naar Nederland. Ze kwamen te wonen aan het Hoflandplein in de Schilderswijk van Den Haag. Famil had eerst een slagerij maar bezat ten tijde van de moord een goedlopend uitzendbureau in de Haagse Transvaalbuurt. Ook werkte hij in de tuinbouw. De familie behoorden toe aan de Azeri gemeenschap. Een Turkssprekend volk dat voornamelijk in Noord-Iran en Azerbeidzjan woont, met een kleine uitloper in de Oost-Turkse provincie Igdir, waar Famil en Nahide ook vandaan kwamen. Kumral zat in groep drie op de Tweezaamschool in Den Haag, op zo'n tien minuten loopafstand van haar huis. 

Politieonderzoek
De Haagse politie zette na de gruwelijke vondst 17 rechercheurs op de zaak. De tassen en zakken waar de lichaamsdelen van Kumral in waren verpakt werden opgestuurd naar het Gerechtelijk Laboratorium (Later het NFI). Daar stelden specialisten de identiteit van het 7-jarige meisje vast. Haar ouders moesten hun dochtertje daarbij ook nog identificeren. De patholoog-anatoom stelde vast dat Kumral door verwurging om het leven was gekomen. De dag waarop de moord had plaatsgevonden werd op 22 juni 1995 geschat, één dag na de vermissing. Hoewel DNA-onderzoek nog in de kinderschoenen stond wist men enig DNA spoor veilig te stellen uit de tassen. Een houvast voor de toekomst. 

2e gruwelijke vondst in nog geen half jaar tijd
Opvallend was dat er drie maanden voor de moord op Kumral ook al iemand in stukken gesneden was teruggevonden. Het betrof een Turkse restaurantmedewerker genaamd Haydar Aydin, die op het Centraal Station werkte. De man was in vuilniszakken in het water in het Zuiderpark aangetroffen. Het bleek een ver familielid van Kumral te zijn. Hierdoor dacht men eerst nog aan een soort familievete. Was er wellicht sprake van bloedwraak? De recherche zocht uit of er een link tussen beide moorden bestond maar kwam tot de conclusie dat daar geen aanwijzingen voor bestonden. Ook de familie van Kumral moest niets weten van het bloed-wraak scenario. Vader Famil zei tegen een krant dat er in de Azeri gemeenschap helemaal geen eerwraak voorkwam. Volgens de Azeri gemeenschap bestond er overigens ook geen nauwe familieband tussen Haydar Aydin en de Bagci familie. 

Tijdlijn
Er werd door het rechercheteam een getuigenoproep gedaan en met familieleden gepraat. Aan de hand daarvan kwam er o.a. een beter beeld naar voren over hoe de dag van Kumral was verlopen waarop ze uiteindelijk vermist was geraakt. Ze was die ochtend om half negen naar school gegaan aan de Wolmaranstraat. Het meisje had haar nieuwe rolschaatsen meegenomen en mocht die van haar juffrouw voor één keertje aan-houden in de klas. Toen de schooldag om half twaalf voorbij was, (de middag hadden de kinderen vrij) ging Kumral met haar twee jaar jongere zusje op weg naar huis. Op de hoek van de Boerenstraat/Wesselsstraat liepen ze hun tante tegen het lijf. Die gaf de kinderen een snoepje, waarna het zusje van Kumral naar huis ging. Zijzelf wilde nog even buitenspelen. Vanaf dat moment werd alles onduidelijk en zei niemand te weten wat er daarna was gebeurd. Toen ze die avond niet thuiskwam werd duidelijk dat ze was vermist, en begon de dagenlange zoektocht. Honderden mensen deden daaraan mee. De schok was groot toen het stoffelijk overschot van Kumral twee dagen later werd aangetroffen in Scheveningen.

Getuigenverklaringen
Er werd door de politie wat problemen ondervonden wegens de gebrekkige medewerking van de gemeenschap. Veel mensen wilden de moord 'zelf oplossen', en waren niet spraakzaam tegenover de politie. Toch kwamen er hier en daar tips binnen, en kon de recherche aan de slag met verschillende getuigenverklaringen.

Een aantal schoolkinderen en ook een neef van Kumral, hadden haar om 16:00 uur op de Haagse Markt gezien met een onbekend meisje. Dit meisje had volgens de getuigen een zwarte hoofddoek op en was opvallend blank. Ze leek iets ouder dan Kumral. Het kind zou naar Kumral hebben geroepen dat ze moest komen omdat haar vader haar zocht. 

Een buurtbewoner zei haar rond 18:30 nog te hebben gezien op de markt aan de Herman Costerstraat. Op dat moment was Kumral volgens de getuige in haar eentje.

Een schoolgenootje verklaarde tegenover de recherche gezien te hebben hoe een vrouw met geblondeerd haar en een opvallende ring Kumral bij het Hobbemaplein met flink wat geweld een auto in trok. Dit verhaal kreeg bijval toen een buurtbewoonster ook iets in die trant zei te hebben gezien. Zij verklaarde eveneens over een geblondeerde vrouw met een opvallende ring, maar in dit geval zag de getuige het tafereel bij de hoek Kempstraat/Wesselsstraat.

Er werd ook gesproken over een onbekende blanke, blonde man die Kumral die middag zou hebben aangesproken bij het Hoflandplein. Van hem werd een compositietekening gemaakt en verspreidt, maar het leverde geen aanknopingspunten op. Zowel het onbekende meisje waarmee Kumral op de Haagse Markt was gezien als de geblondeerde vrouw en de blonde man werden nooit getraceerd. De politie riep mensen op zich te melden die Kumral na half zeven nog hadden gezien, of informatie hadden over de bovengenoemde personen.

Leden van de Azeri gemeenschap vertelden in een krant dat diverse mensen uit hun groep zouden zijn bedreigd door iemand in een zwarte Mercedes, en dat Kumral ook in de buurt van deze wagen was gezien. Zij zeiden dat de politie niet naar hun verhaal zou luisterden en dat er 'toch geen onderzoek naar zou worden gedaan'. De kans bestaat dus dat deze verklaringen nooit zijn onderzocht. 

- Weet u hier meer over, of kunt u zich herinneren wie de geblondeerde vrouw of blonde man waren, of wie het iets oudere meisje met de zwarte hoofddoek was? Laat het -anoniem- weten , wij sturen de informatie door naar de juiste plek - 

Zoekende naar nieuwe aanwijzingen
In juli van dat jaar deed de politie een oproep in het programma Opsporing Verzocht. Er werd mensen gevraagd om aanwijzingen en nieuwe tips te delen. Hoewel er tientallen telefoontjes binnenkwamen, zat de gouden tip er niet bij. Justitie besloot een beloning uit de loven van 25.000 gulden. Er werden duizenden strooibiljetten verspreidt in de buurt van de woning van Kumral, en later ook bij de Haagse Markt. Ook deed de stichting Haags Islamitisch Platform een oproep naar eventuele getuigen via moskeeën. Zij vroegen de mensen hun informatie te delen met de politie.  

Onderzoek vast
Eind juli moest de politie constateren dat er in totaal maar 35 tips waren binnengekomen over de moord op Kumral. Maar weinig van die tips waren afkomstig van de Turkse gemeenschap. Er werd met burgemeester Havermans afgesproken dat de politie en de Turkse gemeenschap zouden gaan werken aan de onderlinge vertrouwensband. Het onderzoek naar de moord op Kumral zat inmiddels muurvast. In december van 1995 loofde de vader van Kumral 25.000 gulden uit voor de gouden tip. De totale beloning kwam daarmee op dat moment op 50.000 gulden te staan. Het leidde echter niet tot de oplossing.

Vanwege het gebrek aan aanknopingspunten zat er niets anders op dan het onderzoek te sluiten. Het werd echter in 1998 weer geopend, en de politie hield in 1999 o.a. de neef van Kumral aan op verdenking van betrokkenheid bij de moord. Hij werd al snel weer op vrije voeten gesteld toen bleek dat zijn DNA niet overeenkwam met het eerder gevonden spoor. Het onderzoek sloot daarom al snel voor een tweede keer.

Onderzoek opnieuw heropend
Op 6 mei 2003 werd bekendgemaakt dat het onderzoek naar de moord op Kumral weer heropend was. Het onderzoek werd voorbereid door het Landelijk Team Kindermoord, waarbij gebruik werd gemaakt van de allernieuwste technieken. De zaak kreeg een week na de aankondiging van het hernieuwde onderzoek aandacht op tv van o.a. Opsporing Verzocht. Politie Haaglanden begon een uitbundig buurtonderzoek in Scheveningen en in de Haagse Schilderswijk. Er werden zo'n 500 mensen gevraagd mee te werken. Het Openbaar ministerie hoopte vooral op mensen die acht jaar eerder niets durfden te zeggen, maar nu wel iets wilden loslaten. Op 8 mei werd er tevens door Justitie een nieuwe beloning uitgeloofd voor de gouden tip van 20.000 euro. De familie van Kumral deed daar 10.000 euro bovenop waardoor het totale beloningsgeld op 30.000 euro kwam.

Doorbraak: Verdachte aangehouden
Op 9 september 2003 werd de 20-jarige Evren T. aangehouden voor de moord op Kumral. Het betekende dat de verdachte ten tijde van de moord pas 12 jaar oud was. In de Haagse Schilderswijk en de Transvaalwijk werden diverse huiszoekingen verricht. T. bleek een achterneefje te zijn van Kumral. Hij had zijn vingerafdruk moeten afgeven na te zijn opgepakt wegens diefstal. Zijn vingeraf-druk bleek een tijdje later een match te zijn met het spoor op de aangetroffen tas en zak waar het slachtoffertje in 1995 in werd gevonden. Hij zei geen idee te hebben hoe zijn vingerafdruk op de tas en zak konden zitten en ontkende zijn betrokkenheid bij de moord. Toch werd hij gezien als hoofdverdachte.

Er werd met verbazing en ongeloof op de arrestatie van hem gereageerd. Volgens Turkse kringen komt het soms wel voor dat minderjarigen van hun familie opdracht krijgen een moord te plegen om hun familie eer te redden. 'Maar een 12-jarige zou nooit worden gevraagd om een 7-jarig kind te vermoorden", aldus een destijds anonieme bron uit de Turkse gemeenschap. 

Tweede arrestatie
Kort na de arrestatie van de 20-jarige achterneef werd ook zijn 48-jarige moeder, Hanim S. aangehouden. Toevallig de tante die op de verdwijningsdag van Kumral de beide zusjes een snoepje had gegeven. Er waren eveneens vingerafdrukken van haar op de achtergelaten tassen en zakken gevonden. De Turkse vrouw bleek bovendien in 1995 een affaire te hebben gehad met Famil, de vader van Kumral. Hij vertelde de recherche dat hij de relatie een maand vóór de gruwelijke dood van zijn dochter had beëindigd omdat zijn vrouw achter de affaire was gekomen. 

De vader van Kumral vertelde de recherche dat hij na het beëindigen van de affaire bang was dat Hanim haar broer zou voorliegen dat de relatie onder dwang had plaatsgevonden. Hij zei ook bang geweest te zijn dat haar oudste zoon hem zou komen vermoorden. Kumral's moeder beweerde dat Hanim haar bovendien kort voor de moord had gevraagd wie van haar kinderen het meest dierbaar was. Ze had geantwoord dat het Kumral was. Nadat de Haagse Courant het dossier inzag viel hen een verklaring uit 1999 op. Daarin werd gezegd dat een broer en neef van Hanim kort na de moord een auto te koop hadden aangeboden aan een familielid. In de achterbak van de auto zaten bloedvlekken. Het waren verklaringen die Hanim S. alleen maar meer verdacht maakten. 

Tragedie in politiecel
Hanim S. werd door de politie aan een hevig verhoor onderworpen. De agenten hadden de overtuiging dat de 48-jarige meer moest weten van de moord en waren bereid behoorlijk grof te werk te gaan om een bekentenis uit de vrouw te krijgen. De ondervragers gingen zo ver dat ze haar voor de meest verschrikkelijke dingen uitscholden en uitmaakten. Ordinaire hoer, monster en een beest, waren een greep uit de vele beledigingen aan het adres van S. Toch bleef ze vaak opvallend kalm, en zei ze in gebrekkig Neder-lands dat ze niets van de zaak afwist. De enige keer dat Hanim helemaal door het lint ging was nadat de verhoorders haar vertelden dat de vingerafdrukken van haar zoon ook waren aangetroffen op de tas en zakken. Op dat moment verloor ze haar controlle en beukte ze hard met haar vuisten tegen de muur.

Op donderdag 25 september, twee dagen na het laatste verhoor, trof een stagiair Hanim S. dood aan in haar cel. Ze bleek zelfmoord te hebben gepleegd met haar dubbele hoofddoek. In totaal was ze acht keer op zeer bedenkelijke wijze verhoord. De familie van Hanim diende met behulp van een advocaat een klacht in, maar de verhoorders kwamen er vanaf met ‘disciplinaire tuchtmaatregelen’.

Bij het onderzoek van de rijksrecherche kwam later aan het licht dat Hanim S. al eens eerder een zelfmoordpoging had gedaan in 1999 en dat ze onder behandeling van een psychiater stond. 

Nog meer arrestaties
Terwijl hoofdverdachte Evren T. nog vastzat arresteerde de politie in oktober 2003 twee van zijn ooms. Zij werden net als T. verdacht van betrokkenheid bij de moord op Kumral. In februari 2004 werd ook de 23-jarige zus van Evren aangehouden als verdachte. Haar vingerafdruk was eveneens gevonden op de oude bewijsstukken. 

Vrijgesproken
Hoofdverdachte Evren T. werd op 9 juli 2004 door de rechter vrijgesproken van het aandeel dat hij volgens Justitie bij de moord had. Op 29 juli werden ook de andere drie verdachten vrijgelaten. Zij werden niet vervolgd omdat het Openbaar Ministerie niet voldoende aanknopingspunten had kunnen vinden tegen hen. 

Onopgeloste cold case
De gruwelijke kindermoord is ondanks veel onderzoek en gebeurtenissen nog steeds onopgelost. De familie van Kumral heeft nooit antwoorden gekregen over waarom hun 7-jarige dochter, zusje op zo'n verschrikkelijke manier moest worden vermoord.
Zij hebben recht op eindelijke rust, en er moet gerechtigheid komen. Weet u iets over de moord op Kumral? Laat het dan alstublieft nu weten. Belangrijk om te weten: U bent niet strafbaar als u jarenlang informatie achterhoudt. 

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.