De cold case van Lieneke Troost - Oegstgeest - 05-05-1993

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Over Lieneke Troost
Lieneke werd in 1930 geboren in het kleine dorpje Bentveld, in de gemeente Zandvoort. Ze groeide daar op in een warm gezin met een tweelingzus, twee broers en nog een oudere zus. Op haar 20e verruilde Lieneke Nederland voor Engeland om daar als au pair te gaan werken. Wat een leuke ervaring had moeten worden werd echter een grote nachtmerrie. De twintiger liep het ernstige poliovirus op. Lieneke was er zo slecht aan toe dat ze niet meer zelfstandig kon ademen en ze belandde in een 'ijzeren long'. Een mensgroot apparaat waarin ze een half jaar lang heeft moeten liggen om haar lichaam te voorzien van zuurstof. Later zou ze het als een hele traumatische ervaring omschrijven. Lieneke stelde zelfs dat ze er nooit in had gewild, mede omdat haar verkering net voor haar vertrek naar Engeland was uitgegaan. Na de behandeling met de ijzeren long had ze haar hele leven lang de angst om door verstikking om het leven te komen. 

Eenmaal terug in Nederland was Lieneke compleet afhankelijk van hulp. Ze kon alleen haar armen en handen nog bewegen. Tot groot verdriet overleed haar vader vlak na haar terugkomst. De polio zorgde ondertussen voor steeds ergere klachten. Ondanks alle ellende probeerde Lieneke er het beste van te maken. Haar moeder was in staat een baantje voor haar te vinden als secretaresse bij TNO in Leiden en reedt haar iedere dag heen en weer naar haar werk. Lieneke en haar moeder waren inmiddels verhuist naar Oegstgeest. Het ging een periode naar omstandigheden goed, en er was veel contact met familie en vrienden. Lieneke hield ervan om bij mooi weer naar buiten te gaan, en ze bestelde geregeld een grote taxi waar haar rolstoel in paste om samen met vrienden of collega's te genieten van de buitenlucht in bijvoorbeeld het park. 

In het jaar 1984 overleed de moeder van Lieneke, en omdat ze zo'n beetje full time hulp nodig had in haar dagelijks leven kon zij niet meer in het huis wonen waar ze samen met haar moeder had gewoond. De gemeente van Oegstgeest schoot daarom te hulp, waardoor Lieneke in een aangepaste invalidewoning kwam te wonen in hetzelfde dorp, aan de Kerckwervelaan 84. Daar kreeg zij fulltime hulp en zorg van zo'n zestig particuliere verzorgers. De groep hulpverleners werkten in vijf ploegendiensten. Het kostte allemaal veel geld, maar Lieneke ontving pensioen, vergoedingen van de gemeente en een erfenis waardoor ze financieel onaf-hankelijk was. 

In de avond van vier mei 1993 werd Lieneke door een verzorger in bed geholpen. Dat gebeurde iedere avond rond een uur of 23:00. Vanaf dat moment was ze alleen en zou ze de volgende dag om 08:00 uur weer uit bed worden geholpen. Niemand had echter vermoedt dat het de laatste avond was geweest voor Lieneke.

Door de dader geopende laden

Politieonderzoek
De politie deed na het aantreffen van het lichaam van Lieneke onderzoek. Er waren geen braaksporen te vinden aan de woning, en daardoor kon er worden vastgesteld dat de dader binnen was gekomen met een sleutel. Niemand in de woning had immers de deur voor hem open kunnen doen. Het maakte het onderzoek echter niet makkelijker, omdat er zo'n zestig hulpverleners bij het slachtoffer over de vloer kwamen en vele van hen een sleutel van de deur hadden. 

Bij het sporenonderzoek viel het de technische recherche op dat er een grote hoeveelheid dierenharen op haar bed en nachtjapon lagen. Lieneke had zelf geen huisdieren, waardoor het vermoeden ontstond dat de dader die wel had, of dat die met dieren werkte. Om wat voor dierenharen het ging werd voor zover wij weten niet bekendgemaakt. 

Er werden diverse DNA-sporen veiliggesteld. Hoewel de onderzoekstechnieken in 1993 niet heel geweldig waren hoopte iedereen op toekomstige methoden die meer uit de sporen konden halen. - Het is niet bekend of er een nieuw onderzoek naar deze sporen aan zit te komen -- We willen wel benadrukken dat het zeker de moeite waard kan zijn om het spoor nogmaals te analyseren. In diverse zaken zijn er jaren later alsnog antwoorden gekomen voor nabestaanden dankzij verbeterde DNA-technieken --

Toevallig had de familie van Lieneke recentelijk haar envelop met geld aangevuld waarmee ze de hulpverleners betaalde. Er was daardoor een relatief groot geldbedrag in de woning aanwezig. Volgens de politie wist de dader dat wellicht, want de envelop met geld was verdwenen. Volgens de recherche wist de moordenaar ook precies waar het geld lag, want het huis was verder niet overhoop gehaald. Er stonden enkel een aantal laden open.

Was het een verzorger?
Het vermoeden dat één van de vele hulpverleners, of een kennis daarvan, betrokken was bij de moord groeide. Er was immers iemand binnengekomen met de sleutel en er was geld gestolen zonder dat er echt naar was gezocht. Veel verzorgers wisten waar het geld lag. Lieneke leende haar verzorgers soms ook geld uit. De politie achtte het scenario mogelijk dat iemand van de groep wellicht zoveel geld leende, dat diegene besloot Lieneke te vermoorden om niets te hoeven terug te betalen. 

Verkeerde advertentie in de krant
Toch was er nog een ander scenario mogelijk. Lieneke had kort voor haar dood een advertentie in de lokale krant gezet met daarin een oproep voor een nieuwe verzorger. De krant had echter een fout gemaakt en de oproep niet in de rubriek 'personeel gezocht' geplaatst, maar op de pagina van de seksadvertenties. Lieneke had haar telefoonnummer in de oproep erbij gezet, en de politie kon niet uitsluiten dat er iemand met kwade bedoelingen op af was gekomen. 

Buurtbewoners verklaarden aan de recherche in ieder geval niets opvallends te hebben gezien of gehoord. Er gingen doorgaans echter heel veel mensen naar binnen bij Lieneke, en de buren keken niet meer op van de vele bezoeken.

Informatie en tips
Het onderzoek liep uiteindelijk vast en begon af te hangen van nieuwe tips. En die kwamen er. Want nadat de tv programma's Opsporing Verzocht en Team West een uitzending toewijdden aan de moord op Lieneke Troost kwamen er tientallen nieuwe tips binnen bij de recherche. Ook werd het misdrijf op de jaarlijks terugkerende cold case kalender gezet van de politie. Ondanks de moeite, inzet en vele tips werd de dader niet gevonden en bleef de gruwelijke, laffe moord op Lieneke een groot mysterie. 

Want laf dat was het. Lieneke had zichzelf nooit kunnen verdedigen en de dader heeft haar volledig onnodig vermoord op een manier waar zij haar hele leven bang voor was. Doormiddel van verstikking.

Weet u meer over de moord op Lieneke Troost? Laat het dan alstublieft nu weten. Het is niet strafbaar om na al die jaren pas met informatie te komen, en de politie en nabestaanden zouden u eeuwig dankbaar zijn. Doe het ook voor gerechtigheid voor Lieneke.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials