De cold case van Marie-Louise (Wies) Hensen - Budel - 30-08-1989

Dinsdagavond 29 augustus 1989 verdween de 32-jarige Wies Hensen uit Budel nadat ze op de Budelse kermis was geweest. De volgende dag werd ze dood gevonden in een sloot bij Dommelen. Wies werd naakt aangetroffen en bleek door verstikking of verwurging om het leven te zijn gebracht. Een deel van haar kleding werd vlakbij haar lichaam teruggevonden. In de eerste instantie vermoedde de politie dat Wies seksueel was misbruikt, maar in een latere verklaring werd gezegd dat er geen aanwijzing voor zo’n motief was gevonden. Een roofmoord werd evenmin waarschijnlijk geacht.

Wie was Wies Hensen?
Ze was een echte Budelse en groeide op met nog twee zussen waarvan één haar tweelingzus was. Haar vader was buschauffeur en moeder bleef thuis voor het huishouden. Eind jaren tachtig woonde de familie in een eengezinswoning aan de Anna van Saksenstraat in Budel. De twee zussen van Wies kregen ieder twee kinderen. Wies was alleenstaand en had een hondje waar ze dol op was.

Wies werd door haar buurt omscheven als een lieve sociale buurvrouw. Ze was één van de eerste die met een cadeautje voor de deur van de buren stond na de geboorte van een kindje. Ze werkte bij een klooster in Weert genaamd De Paters, waar ze o.a. kookte en schoonmaakte. Het werk paste goed bij haar, omdat Wies van zichzelf een erg zorgzame vrouw was.

In haar vrije tijd paste ze graag op haar neefjes en nichtjes, die ook geregeld bij haar over de vloer kwamen. Ze werden altijd verwend en in de watten gelegd door hun tante. Wies wilde zelf ook graag moeder worden, maar dan zonder ‘vent’. Haar kinderwens was zo groot dat ze zelfs al een kinderkamer had ingericht.

Eind jaren tachtig was ze met haar zus naar het ziekenhuis geweest om daar een plan met de dokter te maken om via kunstmatige inseminatie zwanger te raken. Tot grote teleurstelling lukte het de eerste poging niet. Toch liet Wies haar hoofd niet hangen en zou ze het een tweede keer proberen. Na de Budelse kermis zou het proces van start gaan.

Maar Wies zou nooit moeder worden. Ze kwam na die bewuste kermist nooit meer thuis.

Getuigen
Kermis Budel
Wies werd vanaf 19:00 tot zeker 22:00 gezien door verschillende getuigen die avond, waarbij daarvan diverse mensen zeiden dat ze in gezelschap was van twee of drie mannen. Eén van hen had opvallend blonde ‘ruige’ haren, terwijl een ander juist donkere haren had. Het waren waarschijnlijk geen heren uit Budel, want niemand wist wie het waren, terwijl Budel een dorpje is waarin iedereen elkaar kent. Het waren mogelijk personen uit omliggende dorpen zoals Boscheind, Luykgestel of Lommeren.

Hond uitlatende man
Rond middernacht liet Frans, een bewoner aan de Loonderweg in Dommelen, zijn hond uit op het veldje waar hij dat altijd deed. Hij vertelde de recherche dat er op een gegeven moment een voertuig uit de richting van Riethoven kwam die richting Waalre reed. Tussen de struiken zag hij de wagen stoppen, en merkte hij op dat de koplampen uit werden gezet. Er werden vervolgens twee deuren geopend, waarop er een hoop gestommel in de laadbak volgde. Na zo’n twee minuten vertrokken de onbekenden weer, zonder de lampen aan te zetten. Erg opvallend omdat het pikdonker was. Frans vond het verdacht maar was niet gaan kijken. Het bleek dat ze precies waren gestopt op de plek waar Wies de volgende ochtend werd gevonden. Het voertuig kwam op Frans over als een oud busje, vanwege het geluid dat het produceerde. Volgens hem had het voertuig een soort van rolluik aan de zijkant. De kleur had hij niet kunnen vaststellen. Naar alle waarschijnlijkheid as Frans getuige geweest van het moment dat het lichaam van Wies Hensen werd gedumpt.

De anonieme brief
Tijdens het onderzoek naar de moord kreeg de politie een anonieme brief binnen waarin een inwoner van Budel als dader werd aangewezen. Het zou gaan om de cafébaas Sjaak, van de 'Lucky bar'. De schrijver stelde dat Sjaak degene was die Wies Hensen zou hebben vermoord. Hij zou samen met nog iemand naar Valkenswaard zijn gereden om het lichaam te lozen. De schrijver schreef tevens dat Wies volgens andere mensen een overdosis had gehad. In de brief stond ook dat Sjaak om 03:00 uur was thuisgekomen waarbij zijn stiefzoon René iets zou hebben gehoord. ‘Vandaar dat hij ook niks mag zeggen’. Als René vrij kwam zou hij politiebescherming nodig hebben omdat hij anders vermoord zou worden, stelde de onbekende schrijver. Er stond dat de schrijver zelf ook vermoord zou worden als zijn of haar identiteit zou uitkomen.

Later zou blijken dat de schrijver van de brief het 15-jarige ex-vriendinnetje van stiefzoon René was. Anouschka Weezenbeek. Zij werd nog geen vijf maanden later vermoord. - Er was geen enkele aanwijzing dan Sjaak daarmee te maken had en de politie heeft naderhand ook geen link kunnen vinden tussen de twee moorden. - 

Arrestaties 
Nog vóór het ontvangen van de anonieme brief kwamen er tips binnen die wezen naar betrokkenheid van Sjaak en zijn stiefzoon René. De politie besloot ze samen met nog een andere man te arresteren. De drie werden onderworpen aan intensieve verhoren, waarin zij in het begin stellig ontkenden iets met de moord te maken te hebben.

Na de veertiende ondervraging kwam René met een bekentenis. Hij zei dat Wies op de bewuste avond samen met hem, Sjaak en nog iemand in de richting van Dommelen zijn gereden. Onderweg zou de groep zijn uitgestapt en werd Wies om onverklaarbare reden achtergelaten door de mannen, waarop zij terug zijn gereden naar Budel.

De verklaring werd al snel onsamenhangend en zat vol met tegenstrijdigheden. René zou uiteindelijk zijn hele verhaal intrekken.

Omdat de politie geen bewijs had voor hun betrokkenheid bij het misdrijf werd het drietal weer op vrije voeten gesteld. Cafébaas Sjaak kreeg later zelfs een schadevergoeding van 20.000 gulden. Na hun vrijlating verdwenen de drie compleet uit beeld bij de recherche. Na later DNA-onderzoek werd onomstotelijk vastgesteld dat de drie voormalig verdachten niets met de moord te maken hadden.

In een uitzending van Peter R de Vries vertelde Sjaak dat hij nog altijd gebukt ging onder de verdenkingen van destijds, en dat hij sindsdien al het contact met zijn stiefzoon had verbroken.

DNA spoor
Er werden op de vindplaats van het lichaam van Wies diverse sporen gevonden, waaronder ook DNA-sporen. In de jaren na de moord kon er vanwege de verbeterde technieken een DNA-profiel worden gemaakt van die sporen. Het erfelijk materiaal komt tot nog toe niet overeen met profielen in de databank in Nederland, België en Duitsland.

Desondanks blijft de politie hopen op een toekomstige match. Iedere nieuwe verdachte zal worden vergeleken met het materiaal.

Cold case team
Het onderzoek naar de moord op Wies staat niet stil. Het cold case team van Oost-Brabant wilt nog altijd graag weten wie bijvoorbeeld de twee of drie onbekende mannen waren die met Wies op de kermis zijn gezien. Ook wil het team meer weten over het vermoedelijke busje dat werd gezien door Frans.

Volgens oud teamleider Jeroen Snellen ligt het voor de hand dat Wies één of meerdere jongens tegen het lijf is gelopen waarmee ze het gezellig kreeg. Zij hebben haar vermoedelijk overgehaald om door te feesten in Dommelen waar het ook kermis was. Waarschijnlijk is Wies vrijwillig in het busje gestapt en is het daarna uit de hand gelopen.

Dat ze haar op de aangetroffen plek hebben gedumpt geeft aan dat de daders de omgeving goed kenden. ‘Het was de eerste mogelijkheid om iets te dumpen buiten het zicht van de mensen. Honderd meter verder zou het al niet meer mogelijk zijn geweest, want daar stopt het bos en zouden ze in het volle gebied zichtbaar zijn geweest. Het geeft de onderzoekers de overtuiging dat de mensen uit de omgeving kwamen.’

De daders kwamen wellicht uit de regio Valkenswaard. In dat gebied liggen veel kleine dorpen zoals Braambosch, Heikant en Eind. Budel, de woonplaats van Wies.

Om te zorgen dat de moord niet wordt vergeten plaatste het cold case team onlangs foto’s van Wies langs de weg in Budel. Ook gaf het team de mogelijkheid aan bewoners om de plaats delict te zien via een VR bril. Het was voor het eerst dat dit werd gedaan in een politieonderzoek. Door het misdrijf opnieuw onder de aandacht te brengen hoopt de recherche dat mensen blijven praten over Wies. Zij hopen dat mensen die zich nog niet hebben gemeld, zich alsnog melden bij de politie met nieuwe informatie.

Volgens de politie en Snellen moeten er mensen zijn die meer weten van het misdrijf. Ook de familie van Wies heeft het drama nooit kunnen afsluiten. Zij leven elke dag met de wetenschap dat de dader nog vrij rondloopt. Op de website van de politie kunt u een vierdelige podcast luisteren en een reeks interactieve filmpjes bekijken over de moord op Wies Hensen. De oproep van Annelies, de zus van Wies, is een onderdeel van de reeks filmpjes.

Tips en informatie
Weet u wat er is gebeurd met Wies? Of heeft u verhalen gehoord over wat er zou kunnen hebben plaatsgevonden? 
Laat het dan weten. De familie en nabestaanden zouden u eeuwig dankbaar zijn. Belangrijk: U bent niet strafbaar als u pas jaren later met informatie komt.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.