De cold case van Miet van Bommel - Bladel - 12-02-1992

Woensdagochtend 12 februari 1992 deed een wijkverpleegkundige een gruwelijke ontdekking aan de Sniederslaan in het centrum van Bladel. In de woning werd het lichaam aangetroffen van de hulpbehoevende 84-jarige Miet van Bommel. De bejaarde vrouw lag op de vloer van haar kamer en was met verwurging om het leven gebracht. Later bleek dat ze voor de moord seksueel misbruikt was door de dader.

Over Miet van Bommel
Miet van Bommel-Van der Aa werd in het jaar 1908 geboren in Lage Mierde, in een café met de naam 'Dorpszicht'. Ze was de dochter van Go en Narris van der Aa, die beiden uitbaters waren van de kroeg waarin Miet was geboren. Voorbestemd voor een horecaleven, hielp Miet haar vader en moeder graag mee in het café. Ze vond het werken in de kroeg zo leuk, dat ze toen ze ouder werd begon te werken bij een horecaonderneming aan de Vrijthof in Hilvarenbeek. Daar heeft ze vijfentwintig jaar lang gewerkt. 

Miet werd verliefd op Jan van Bommel, en die liefde was wederzijds. Enige tijd later trouwde het stel en werden ze eigenaar van cafe 'Van Bommel' in Bladel. Daar hebben ze samen jarenlang met veel plezier gewerkt. Jan kwam midden jaren 80 te overlijden, en Miet heeft de kroeg daarna een tijd lang in haar eentje geprobeerd te runnen. Haar gezondheid ging echter achteruit, en uiteindelijk kon ze het café niet meer draaiende houden. De ogen van Miet werden steeds slechter, en er werd ernstige suiker-ziekte geconstateerd. Zo ernstig zelfs, dat haar linkerbeen moest worden geamputeerd. Ze kreeg een prothese aangemeten en heeft daarna helemaal opnieuw moeten leren lopen. 

Miet gaf echter de moed niet op, en het ging steeds wat beter met haar. Ze kon na een jaar lang revalideren in een zorgcentrum in Bladel uiteindelijk weer terug naar huis: een kamer naast haar geliefde café Van Bommel aan de Sniederslaan. Daar woonde ze sinds de dood van haar man alleen, maar kreeg ze wel dagelijks bezoek van de thuiszorg. Ondanks haar hoge leeftijd had Miet nog een gezellig sociaal leven. Ze had o.a. vriendinnen waarmee ze veel avonden kaart speelde. Mensen beschreven haar als een enorm sociale vrouw waarmee makkelijk een gesprek aan te gaan was. Ze bood gedurende haar leven veel mensen een luisterend oor.

Politieonderzoek
Een tijdlijn schetste het volgende beeld. Miet had de avond van de moord een gezellig kaartavondje met haar vriendinnen. Toen die rond 22:00 uur waren opgehaald heeft ze gewacht op haar thuiszorg, die haar tegen 22.30 naar bed had geholpen. De politie kreeg te horen dat de gehandicapte Miet haar prothese altijd op een vaste plek had liggen, en dat haar gordijnen standaard open moesten blijven, ook 's nachts. Ze sliep bij het raam, pal naast het trottoir. Rond 23:00 verliet de thuishulp haar woning. 

Na sporenonderzoek constateerde de politie dat de dader een raampje in de voordeur kapot had geslagen, en dat hij daardoor de deur kon openen om naar binnen te gaan. Er waren geen spullen uit de woning meegenomen, en dus was er geen sprake van een eventuele roofmoord. Wel was er sprake van een zedelijk motief: er waren spermasporen gevonden. De dader had de 84-jarige Miet seksueel misbruikt voordat hij haar vermoorde. 

Er was dus een DNA-spoor aanwezig. Hoewel het spoor erg zwak bleek, was de politie er blij mee. In 1992 stonden de technieken om met DNA te werken nog in de kinderschoenen, maar het bracht hoop voor de toekomst.

De politie vond tevens een handpalmafdruk op de rand van het bed van Miet. Het was mogelijk van de dader, maar het kon ook van iemand zijn die bij de bejaarde vrouw op bezoek was geweest. Daarom liet de recherche iedereen die Miet had bezocht, hun handpalmafdruk afgeven. Hierdoor kon even later worden uitgesloten dat het spoor van een bekende van de bejaarde was, en ging de politie er vanuit dat de afdruk moest zijn achtergelaten door de dader.

Bij een buurtonderzoek kwam de politie niet veel verder. De bovenburen hadden helemaal niets gehoord en niemand in de buurt had iets opvallends gezien in de avond voorafgaand aan de moord. 

Motief van de dader
De politie gaf aan er niet direct vanuit te gaan dat de dader een seksuele voorkeur had voor de bejaarde Miet. Zij achtte de kans aanwezig dat de dader weinig of geen seksuele ervaring had, en dat hij vanwege gebrek aan zelfvertrouwen geen contact durfde te maken met vrouwen van zijn eigen leeftijd. Miet was een weerloze vrouw, die niet alleen oud en slechtziend was, maar ook nog eens gehandicapt. In andere vergelijkbare zaken waren het vaak jonge mannen die dit soort misdrijven pleegden. Recherche schatte de leeftijd van de dader in tussen de 18 en de 25 jaar oud. Omdat het een schatting betrof sloot de politie andere scenario's niet uit. Verder vermoedde de politie dat de dader een link met de directe omgeving van Bladel had, en dat hij er misschien had gewoond of nog steeds woonde. Het kon ook zijn dat hij in de omgeving werkte, of er veel op bezoek kwam bij iemand. 

De politie achtte het niet waarschijnlijk dat Miet een willekeurig slachtoffer was, en vermoedde dat de dader haar wellicht kende, of in elk geval wist wie ze was. Het was goed mogelijk dat hij Miet weleens eerder had begluurd, omdat de slaapkamer van Miet direct aan de straat grensde, en de gordijnen ten alle tijden open stonden. Het zou kunnen dat de dader ook wel eens andere meisjes of vrouwen had begluurd, en de politie hoopte dat er mensen waren die zich dit konden herinneren. Tot nu toe is niet bekend of iemand hiermee naar voren is gekomen. Er is geprobeerd na te gaan welke jonge mannen er destijds in Bladel woonde van de leeftijd 18-25 jaar. Hier kwam echter niks uit.

Aanhouding verdachte
De zaak was inmiddels een cold case geworden, en er zat weinig beweging meer in het dossier. Tot er in 2006 ineens een serieuze tip binnenkwam. Iemand had op zijn sterfbed dusdanig interessante informatie gegeven dat er een man werd aangehouden. De politie verhoorde deze persoon meerdere malen, maar moest uiteindelijk concluderen dat er te weinig bewijs tegen hem was. Na de korte aanhouding kwam de man weer op vrije voeten. Later bleek dat hij niets met de zaak te maken had.

DNA-onderzoek
In 1992 was er op de plaats delict dus een DNA-spoor gevonden. Maar zoals gezegd, waren de technieken van toen niet goed in staat om er gedegen onderzoek mee te doen. De verloop van tijd bracht echter hoop, en de moderne technieken maakten het jaren later mogelijk om van een zwak DNA-spoor een veel bruikbaarder spoor te maken.

Tv programma's Opsporing Verzocht en Bureau Brabant bestede ondertussen aandacht aan de zaak, en het leverde bijna honderd tips op. De politie liep alle tips door, en selecteerde in 2016 een aantal personen om DNA af te staan. Zestien mannen werkten vrijwillig mee en gaven hun erfelijk materiaal af. Er was geen match. 

In 2019 kon het DNA-spoor dermate goed worden verbeterd, dat deze door de landelijke DNA-databank kon worden gehaald. 
Ondanks deze opsteker leverde het opnieuw geen match op. De politie hield het sindsdien wel goed in de gaten. Wellicht dat er ooit toch ineens een match zou opduiken in het systeem.

Informatie en tips
En zo is er na meer dan dertig jaar nog steeds geen antwoord op de vraag wie Miet van Bommel zo gruwelijk van het leven had beroofd. De politie hoopt dat er na al die tijd toch nog mensen zijn die meer weten over de zaak. Hoe minuscuul het ook is, want ieder klein detail kan een puzzelstukje op de goede plek leggen. Misschien kan iemand zich nog een jonge man in of rond Bladel herinneren die wel eens gluurde naar, of onhandig was in de buurt van vrouwen? Of heeft iemand ooit iets opgevangen van een gerucht over de moord? Als u ook maar iets weet, meld het dan. Misschien komt er dan ooit gerechtigheid voor Miet van Bommel.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.