De cold case van Roelof Steinvoorte - Leeuwarden - 05-02-1993

Op 5 februari 1993 betrad de huishoudster van Roelof Steinvoorte zijn statige woning aan de Mr. P.J. Troelstraweg 88 in Leeuwarden. Het was rond 08:05 's ochtends en het viel haar buiten al op dat de gordijnen nog dicht waren. Normaal gesproken deed Roelof deze meteen open als hij wakker werd, en dat was meestal voordat de werkster arriveerde. Eenmaal in het huis deed de vrouw een schokkende ontdekking. In de woonkamer lag het lichaam van de 62-jarige Steinvoorte. Hij was meerdere keren in zijn borst gestoken en zijn schedel was ingeramd met een hard voorwerp. Hij bleek te zijn vermoord.

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Over Roelof Steinvoorte
Roelof, die eigenlijk Rudolf heette, werd geboren in een vermogende familie. Zijn vader was een bekende naam in de voetbalwereld, en was in het dagelijks leven een opel-dealer. In 1959 verkocht hij zijn garage voor veel geld, en begon hij als hobby te investeren in ontroerend goed. Uiteindelijk was hij eigenaar van zo'n 140 huizen, complete straten. Roelof haalde zijn diploma's en beheerde zijn vaders panden, die vaak werden bewoond door huurders. 

Hij kon erg goed overweg met zijn vader, maar met veel andere mensen klikte het niet. Hij werd door veel mensen gezien als onsympathiek en was niet zo makkelijk in de omgang. Erg sociaal was Roelof dus niet. Het soms slechte onderhoud van de huurwoningen leidde ook wel eens tot conflicten met boze bewoners. Na de dood van zijn ouders ging het woningbezit over in de handen van de ongehuwde Roelof, en bleef hij in zijn eentje in het ouderlijk huis wonen.

Na zijn dood liet Roelof 45 huizen, een aantal bedrijfspanden en diverse garageboxen na. Een tijdje voor de moord bestond de indruk dat hij van het ontroerend goed af wilde. Zo had hij bijvoorbeeld verschillende duplexwoningen aan de Diepenbrockstraat verkocht aan een huisjesmelder genaamd Kuckenheim. In zijn testament bepaalde Roelof dat zijn erfenis gebruikt moest worden om het welzijn van met name ouderen in de gemeente Leeuwarden te bevorderen. De toen nog op te richten 'Stichting Rudolf Steinvoorte' was de enige erfgenaam. Deze werd in 1993 opgericht, en het bestuur van de stichting realiseert sindsdien de doelen zoals bepaald door Roelof. 

Stichting Roelof Steinvoorte zet zich in voor het welzijn van senioren in Leeuwarden

Politieonderzoek
Meneer Steinvoorte was op een gruwelijke manier om het leven gekomen. De dader had met een scherp voorwerp meerdere malen in zijn borst gestoken rondom zijn hartstreek, en hem ook zo hard op het achterhoofd geslagen dat zijn schedel was verbrijzeld. Zijn gezicht was eveneens toegetakeld. Het politieonderzoek ging dan ook met grote motivatie van start. Er werden 25 rechercheurs op de zaak gezet. Zij onderzochten o.a. een aantal geruchten over Roelof, waarbij hij contacten zou hebben in de onderwereld van Leeuwarden, en dat hij homoseksueel zou zijn geweest. Voor deze roddels werd geen enkel bewijs gevonden, en ze werden al snel afgedaan als broodje aap verhalen.

Bij sporenonderzoek werd vastgesteld dat er geen braaksporen aanwezig waren, en dat het misdrijf niet leek op een roofmoord. Er waren voor zover bekend geen spullen uit het huis meegenomen. De politie kon het moordwapen niet vinden, en begon een apart onderzoek om deze te vinden. Op 9 februari werd samen met de Mobiele Eenheid (ME) naar verdachte voorwerpen gezocht in tuinen en bermen in de buurt van het huis van Roelof aan de Mr. P.J. Troelstraweg. Bij de zoekactie werden ook weilanden afgespeurd tussen de Jelsumerstraat en het MCL-noord. Het was niet duidelijk wat voor wapens er waren gebruikt bij de moord. 
Uiteindelijk werden er geen vermoedelijke wapens gevonden tijdens het onderzoek.

Ondertussen werd er geen belangrijke informatie verkregen bij het buurtonderzoek en kwamen er ook geen belangrijke telefonische tips binnen. Roelof socialiseerde weinig met de mensen in zijn straat. Er werd een beloning uitgeloofd van vijfentwintigduizend gulden. Het rechercheteam begon gesprekken te voeren met kennissen en zakelijke contacten van meneer Steinvoorte, in de hoop te stuiten op een aanwijzing.

Een doorbraak(je)?
Op 18 maart 1993 kwam de politie met een compositietekening van een blonde man die zich volgens een getuige op 4 februari rond middernacht ophield rond de woning van Roelof. Tevens werd er rond dat zelfde tijdstip een wegrijdende auto gezien die eerder die avond vlakbij het huis geparkeerd stond. Het zou gaan om een donkerkleurige - mogelijk zwarte - hatchback met ventilatieroosters boven de achterwielkasten. De recherche stelde dat de man op de compositietekening (nog) geen verdachte is,
maar dat zij hem graag zouden spreken. 

Onderzoek terug geschaald 
Al gauw waren er geen aanknopingspunten meer en ging het rechercheteam van vijfentwintig terug naar zeven man. Zij onderzochten de laatst overgebleven informatie in het onderzoek, en moesten uiteindelijk concluderen dat er niks meer viel te rechercheren. Alles was nagetrokken, maar niets wees ook maar in een bepaalde richting. Een zeer moeilijke zaak.

Als laatste strohalm plaatste de politie het misdrijf op haar cold case kalender. Deze werd jaarlijks uitgedeeld in gevangenissen en TBS-klinieken, en het leverde in sommige gevallen nieuwe tips op. Het heeft de zaak van Roelof Steinvoorte geen doorbraak opgeleverd. Daarom hopen de politie en de nabestaanden dat er mensen rondlopen die meer weten over de moord. Wellicht kon deze persoon jaren geleden niets zeggen, maar is zijn of haar situatie veranderd waardoor dat nu wel kan. Als dat zo is, neem dan alstublieft contact op. Het zou geweldig zijn als de zaak na al die jaren toch nog kan worden opgelost. Weet u iets? 

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.