De cold case van Tamara Morris - Aarschot (BE) - 17-03-2006

Op 10 maart 2009 wandelde een lerares in het bos van Forkchamps in Tinlot, ter voorbereiding van een uitstapje met haar klas. 
Ineens was haar hond verdwenen en kwam deze niet terug bij het roepen van de naam. De vrouw ging van het bospad af om te zoeken naar het huisdier, toen ze ineens een gruwelijke ontdekking deed. Onder een stapel bladeren lag een menselijk skelet. Het bleek te gaan om de drie jaar eerder vermiste Tamara Morris uit Aarschot. Naast haar skelet lag nog wat kleding, o.a. haar bh.

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Wie was Tamara en wat ging er aan haar dood vooraf?

Tamara groeide op met haar moeder Betty en haar drie broers. Haar biologische vader verdween al snel uit beeld. Betty omschreef haar dochter als een 'echte kwajongen', want als kind klom ze vaak in bomen, en sprong ze van allerlei hoge structuren af. Tamara was niet het type meisje dat graag jurken droeg, maar liever een normale broek. Omdat het gezin een vaderfiguur miste, deed ze haar best om haar moeder te helpen bij alles. Ze smeerde bijvoorbeeld het brood voor haar broers als Betty al vroeg in de ochtend moest werken. Toen Tamara wat ouder was haalde ze haar A1-diploma en reed ze graag op haar motor, een Yamaha. Op werk-gebied had ze gekozen voor een carrière als boekhoudster. 

Op 17 maart 2006 had de 26-jarige Tamara een snipperdag opgenomen van haar werk omdat ze graag boodschappen wilde inslaan voor het weekend. Haar vriend Frank, met wie ze samenwoonde, vertrok naar zijn werk toen zijn vriendin nog in bed lag te slapen. Toen hij die middag klaar was met werken en weer thuiskwam, was Tamara verdwenen. Het leek er op dat ze de woning in haast was vertrokken. Haar bed was niet opgemaakt, ze had geen ontbijt gehad en haar ringen lagen er nog. Ook lag er nog wat cash geld. Ze had alleen haar portemonnee en mobieltje meegenomen. Haar auto en motor stonden nog op hun plek. Vermoedelijk had iemand Tamara thuis hebben opgehaald. Het waren verdachte omstandigheden. 

Politieonderzoek
De Belgische politie werd ingelicht over haar dubieuze verdwijning en stelde een onderzoek in. Er werd in en rondom Aarschot gezocht, waarbij de politie ook een helikopter liet deelnemen aan de zoektocht. Tamara werd niet gevonden. De politie stelde vast dat de mobiel van Morris op 17 maart nog rond 11:00 uur contact had gemaakt met een zendmast in Linden, in de buurt van het Gasthuisbos. Dit was zo'n twintig kilometer van het huis van Tamara. Haar familie snapte er niets van. Daar woonde niemand die Tamara kende, en ze had er helemaal niets te zoeken. Al snel werd het grote Gasthuisbos langs de Zavelstraat uitgekamd, maar opnieuw zonder resultaat.

Nadat er een paar weken later in de Aarschotse bossen ook niets werd gevonden door de politie, werd het stil in het onderzoek. Tot er zes maanden na de vermissing ineens een vrouw het politiebureau binnen kwam lopen. Ze had een blauwe portemonnee in haar handen. Het was die van Tamara. De dame had de portefeuille vier maanden lang thuis liggen, nadat ze het in mei had gevonden in het bos bij Chartreuzeberg in Holsbeek. Toen ze van de vermissing hoorde stapte ze meteen naar het politiebureau. Onderzoek van recherche bij de vindplaats leverde niets op. 

Het werd weer zes maanden stil in de zaak, maar ineens kwam de politie weer in beweging toen bleek dat de mobiele telefoon van Tamara contact had gemaakt met het netwerk in de regio Namen, met een andere simkaart. De recherche wist de gsm te traceren en die bleek in bezit te zijn van een onwetende nieuwe eigenaar. Deze kon aantonen dat hij het telefoontje op een tweedehands-markt had gekocht. Na wat onderzoek werd ook de verkoper gevonden, maar die kon zich niet meer herinneren hoe hij aan het toestel was gekomen.

Drie jaar lang bleven de familie en de vriend van Tamara in onzekerheid. Leefde ze nog of was ze slachtoffer geworden van een misdrijf? Was ze uit eigen beweging weggegaan en wilde ze een nieuw leven opbouwen? Aan die onzekerheid kwam op 10 maart 2009 een eind.

Stoffelijk overschot Tamara gevonden
Rond een uur of 16:00 stuitte een lerares Latijn tijdens haar wandeling op het skelet van Tamara, onder een berg met bladeren in het bos. Onderzoek naar de doodsoorzaak bleek een lastige opgave, omdat het lichaam van Tamara in drie jaar tijd het hele ontbindingsproces had doorgaan. Er werden geen sporen van geweld gevonden, maar het stond vast dat de vrouw aan een onnatuurlijke dood was gestorven. Mogelijk was ze gewurgd. Het viel op dat o.a. haar bh naast het lichaam lag, opgevouwen en wel. Of ze misbruikt was kon niet met zekerheid worden vastgesteld. Wel was duidelijk dat ze kort na haar verdwijning al was overleden.

Vermoedelijk misdrijf
De familie en vriend van Tamara wisten het al meteen: ze moest zijn vermoord. Tamara en Frank hadden hun zomervakantie net geboekt, en zaten in het proces om een huis te laten bouwen. Het stel had geen relatieproblemen. Ze was ook geen type dat zo maar wegliep om een nieuw leven op te bouwen. Het contact met haar familie was juist heel goed. 

De recherche ging er ook van uit dat Tamara slachtoffer was geworden van een misdrijf. De vindplaats was reden genoeg om dat te vermoeden. Tamara had geen enkele link met Hoei, het arrondissement waar het lichaam was gevonden.  

Vervolg politieonderzoek
In de hoop om een spoor of aanwijzing richting van de dader te vinden, kamde de politie het gebied uit waar Tamara was gevonden. Er werden enkel wat juwelen gevonden die naderhand toebehoorden aan Tamara. Uit onderzoek naar haar telefoon-verkeer bleek dat Tamara behalve haar broer en Frank niemand had gebeld die bewuste vrijdag. Dat deed de recherche vermoeden dat de dader aan haar deur had gestaan. Bij haar thuis waren geen aanwijzingen dat er geweld had plaatsgevonden en kon er vanuit worden gegaan dat Tamara de persoon aan de deur kende, en dat ze vrijwillig met diegene is meegegaan. Volgens de onderzoekers had ze het huis verlaten met de gedachten weer snel terug te komen.

Frank, de vriend van Tamara, werd in het onderzoek meerdere keren door de politie ondervraagd en heeft zelfs een leugendetectortest gedaan. Hij werkte voor honderd procent mee en bleek niets met de vermissing of de moord te maken te hebben. Hij had een waterdicht alibi. Toen de mobiele telefoon van Tamara contact maakte met zendmast in Linden was hij aantoonbaar op zijn werk. Frank zette zich jarenlang in om antwoorden te vinden in de zaak.

Verduistering geld
Tijdens de verdwijning van Tamara, in 2006, stapte haar werkgever naar de rechter. Vanwege haar vermissing werd de boekhouding doorgelicht, en toen bleek dat er een grote som geld ontbrak. Het bedrijf diende een klacht in wegens verduistering. Er zou tussen 2003 en 2006 een bedrag van meer dan 57.000 euro zijn verdwenen. Volgens het bedrijf zou het meeste van het geld op de gezamenlijke rekening van haar en Frank zijn gestort. 

De vriend van Tamara had de fraude zelf ook aan het licht gebracht. Na de verdwijning van Tamara bekeek hij hun bankrekening en kon hij bepaalde transacties niet plaatsen. Daarop had hij de politie ingelicht. Zelf dacht Frank dat er anderen bij betrokken moesten zijn geweest. 

De familie vermoedde dat de moord op Tamara iets te maken had met de grote sommen geld die waren overgeschreven. Toch had ze volgens haar moeder niets te maken met de diefstal. Wat van iemand anders was, daar moest je van af blijven, was de mening van haar dochter altijd. Ze merkte op dat Tamara haar een paar dagen voor de verdwijning had gebeld, en zei dat ze bang was. Ze vroeg in dat gesprek of ze mocht langskomen, maar haar moeder was op dat moment niet thuis. Wellicht had ze toen iets willen vertellen dat nu belangrijk bewijs zou zijn geweest. Niemand zal het weten.

Het onderzoek naar de verduistering werd meegenomen in het onderzoek naar de moord op Tamara. Inmiddels zijn er jaren voorbij gegaan en heeft de Belgische politie nooit publiekelijk laten weten hoe het er voor staat. Op 8 januari 2010 werd het gerechtelijk onderzoek naar de diefstal vanwege de dood van Tamara wel afgesloten, omdat ze de enige verdachte was in de zaak.

Link met dubbele moord in Loksbergen?
Op 5 januari 2010 werd Ronald J. aangehouden wegens de dubbele moord op Shana Appeltans en Kevin Paulus uit Loksbergen. Twee dagen later bekende hij de dader te zijn, en op de 11e van die maand bekende hij ook nog de moord op Annick Van Uytsel in 2007. De moord op Shana en Kevin vond plaats in Loksbergen, zo'n twintig kilometer van Aarschot, de woonplaats van Tamara. De dubbele moord toonde gelijkenissen met de moord op Tamara, en er werd onderzocht of er een link bestond. Ronald J. bekende uiteindelijk nog een vierde moord te hebben gepleegd op een nog onbekend persoon. De recherche sloot na onderzoek uit dat die vierde moord ging om Tamara, en dat het vast stond dat Ronald J. niet verantwoordelijk was voor haar dood. De seriemoordenaar werd in oktober 2011 veroordeelt tot levenslang. 

Nog steeds niet opgelost
En zo is er na al die jaren nog steeds geen oplossing voor de moord op Tamara Morris. Haar nabestaanden proberen nog altijd antwoorden te vinden, en tegelijkertijd hun leven een beetje op te pakken. Dat moet wel, want anders ga je er zelf aan onderdoor.
De politie in België zegt de zaak nog steeds te onderzoeken. Iedereen hoopt dat er iemand rondloopt die meer weet over het misdrijf, en dat diegene bereid is om eindelijk te praten.

Bent u dat? Weet u iets over de moord op Tamara, neemt u dan alstublieft contact op. Ieder detail kan belangrijk zijn, zelfs als u denkt dat de informatie niet relevant is, of politie de informatie al heeft. Laat het a.u.b. weten.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Lees hier over meer Belgische cold case zaken

Praat over deze zaak mee op ons forum

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials