De cold case van Tania Van Kerkhoven - Antwerpen - 17-07-1993

Op vrijdagavond 16 juli 1993 bezocht de 17-jarige Tania van Kerkhoven een feestje in jeugdhuis De Wommel in het Fort 2 in Wommelgem (BE). Rond een uur of 01:00 verliet ze het feest, en vertrok ze samen met haar vriend op haar brommer. Nadat Tania hem thuis had afgezet aan de Ter Heydelaan in Deurne, vervolgde ze haar weg richting haar ouderlijk huis aan de Archimedeslaan in Edegem. Het was een afstand van zo’n 11 kilometer.

Maar Tania kwam nooit thuis aan. Diezelfde ochtend werd haar levenloze lichaam door een wandelaar aangetroffen tussen de struiken van het gemeentepark Brilschans in Berchem. Ze was om het leven gekomen door een misdrijf.

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Onderzoek van politie
Na sectie op het lichaam werd duidelijk dat Tania door messteken om het leven was gekomen, en dat de dader veel geweld had
gebruikt. De patholoog vond naast messteken ook nog wurgsporen. Van een seksueel motief was geen sprake, en ook kon een roofscenario worden uitgesloten. Uit DNA-onderzoek bleek dat er zeer waarschijnlijk meerdere daders betrokken waren bij de moord op Tania.

De brommer van het 17-jarige meisje lag niet in de omgeving van haar lichaam. Dat was vreemd, want Tania had de brommersleutel wel in haar broekzak zitten. Waar de tweewieler was, en hoe ze op deze plek terecht was gekomen was voor de recherche een raadsel.

De politie sprak met kennissen en familieleden en kreeg daardoor een beter beeld van Tania. Ze werd omschreven als een
spontane, levendige en lieve meid die gek was op dansen. Maar er werd vooral ook veel benadrukt dat Tania nooit met een
vreemde in de nacht zou verdwijnen en dat ze een nogal schichtig persoon was die mensen niet snel vertrouwde.

IJzingwekkende schreeuw
Tijdens een onderzoek meldde een getuige zich bij de recherche. Hij verklaarde dat hij samen met nog iemand in het park liep toen ze samen tussen 02:30 en 03:00 uur een ijzingwekkende schreeuw hoorden. De twee liepen toen op de voetgangersbrug en schrokken zo van de schreeuw dat zij meteen het park verlieten. Wellicht hoorden zij op dat moment de doodskreet van Tania.

Brommer teruggevonden
De brommer van Tania werd teruggevonden in de Van Strijdoncklaan in Deurne. Dat was zo’n tien kilometer van de plek waar haar lichaam was aangetroffen. Het was een raadsel hoe de 17-jarige op die plek was gekomen zonder haar brommer. Vooral omdat zij de sleutel daarvan in haar broekzak had toen ze werd gevonden. Het brommertje werd aangetroffen met ingeschakeld stuurslot, echter zat het hangslot niet vast. En dat was merkwaardig, omdat Tania volgens haar kennissen juist altijd het hangslot gebruikte. Volgens hen zou ze de brommer nooit hebben achtergelaten zonder het vast te zetten met dat slot.

Bij een onderzoek dat werd gehouden in de buurt van de vindplaats van de brommer, werd gemeld dat er een luide kreet was gehoord. De recherche vroeg zich af of Tania wellicht op dat moment werd ontvoerd door meerdere daders. En dat ze onder dwang werd meegenomen, en later was gedumpt op de uiteindelijke vindplaats. Ook dacht de politie aan een scenario waarin Tania in de val was gelokt, doordat iemand haar had laten stoppen om haar daarna te overmeesteren.

Geen bekende plek
Het Brilschanspark was geen voor de hand liggende plek voor Tania om te komen. Weinig mensen kenden deze locatie goed, zelfs de meeste mensen uit Antwerpen wisten hun weg daar niet. De politie vermoedde dat de dader zelf het afgelegen park juist wel goed kende, en dat hij er wellicht in de buurt woonde.

Het park stond bij kenners bekend als zeer onveilig gebied. Er zouden veel mensen rondstruinen met ernstige delicten op hun kerfstok. Het was dus zeker geen plaats waar ouders met een gerust hart hun dochter zouden laten rondlopen. 

Geen aanknopingspunten
Het onderzoeksteam had na veel inzet van de politie uiteindelijk geen enkel aanknopingspunt meer over, en het dossier werd gesloten. Er gingen jaren voorbij zonder veel beweging in de zaak, tot groot verdriet van de nabestaanden, en tot frustratie van de politie.

Mogelijke link seriemoordenaar
Er gingen meer dan twintig jaren overheen voordat er weer iets nieuws te melden was. Maar ineens was er weer beweging in de zaak, toen Glazenwasser S. Du Lion uit Deurne werd opgepakt voor de moord op de 30-jarige Ariane Mazijn. Zij werd in 1992 gewurgd met een snoer en had ook diverse snij- en steekwonden. Zesentwintig jaar na deze moord kon Du Lion aan de moord worden gelinkt na een DNA match. De man bleek een seriemoordenaar te zijn toen hij in de gevangenis nog drie andere moorden opbiechtte. De moorden op Eve Poppe uit 1992, Lutgarda Bogaerts uit 1993 en op Maria van den Reeck uit 1994.

Al deze moorden had hij in en rond zijn woonplaats in Antwerpen gepleegd, en experts vermoedden na zijn bekentenis dat Du Lion nog meer misdrijven op zijn geweten had. Er kwamen diverse namen van vermoorde vrouwen bovendrijven, waaronder ook die van Tania van Kerkhoven. Zij was immers in dezelfde periode vermoord als de andere vier vrouwen. Ook was het in de zelfde stad gebeurd, en had Tania net als Mazijn steekwonden en wurgsporen toen ze werd gevonden. S. Du Lion ontkende echter betrokken te zijn geweest bij de moord op Tania en de recherche heeft hem nooit kunnen linken aan het misdrijf. 

Tips en aanwijzingen
De gruwelijke moord op Tania is nog altijd onopgelost. Dit tot groot verdriet van haar nabestaanden. Zij hopen met de politie samen dat er iemand rondloopt die nu eindelijk voor duidelijkheid kan zorgen. Weet u meer van deze zaak? Al is het maar een klein detail, laat het alstublieft nu weten.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Lees hier over meer onopgeloste kindermoorden

Deel de zaak van Tania van Kerkhoven en help mee. Volg ons ook op onze socials