De cold case vermissing van Theo van den Oetelaar - Oosterhout - 23-10-1992
Op vrijdagavond 23 oktober 1992 stapte Theo van den Oetelaar rond 19:00 uur de deur uit en reed hij weg in zijn Toyota Hi-Lux. Zo'n anderhalf uur later, om 20:30 zou hij zijn 11-jarig dochtertje op komen halen bij zijn ex-vrouw. Theo kwam echter nooit aan, en er is sindsdien nooit meer iets van hem vernomen. De politie vermoedde het ergste.
Theo van den Oetelaar was een zeer punctueel persoon, hij kwam zijn afspraken altijd na. Vooral afspraken omtrent zijn dochtertje, op wie hij stapelgek op was. Het was dan ook meteen zorgwekkend toen hij niet kwam opdagen bij het huis van zijn ex-vrouw.
In de woning zag het bed van Theo er onbeslapen uit. Het bleek al snel dat de Oosterhouter zijn paspoort en rijbewijs niet met zich had meegenomen, en dat hij de alarminstallatie van zijn woning niet had ingeschakeld nadat hij van huis was gegaan. Het leek de politie steeds onwaarschijnlijker dat Theo uit eigen beweging was vertrokken.
De Toyota Hi-Lux werd op maandag 3 november 1992 onbeheerd teruggevonden op een parkeerplaats bij het treinstation in Breda. Het onderzoeksteam, en ook zijn familie, vreesden daardoor des te meer dat Theo slachtoffer was geworden van een misdrijf.
Maar waarom zou iemand hem iets aan willen doen? Hoewel de timmerman van beroep weleens in een kroeg kwam waar criminelen hun pilsjes ook dronken, zoals de Groene Vlinder in Breda, waren er volgens de politie helemaal geen indicaties dat hij zich bezighield met criminele (drugs)activiteiten. Geruchten over eventuele schulden en een vluchtpoging naar Spanje werden jaren later, door zijn inmiddels volwassen dochter, bestempeld als fabeltjes. Het waren pijnlijke onzinverhalen voor de familie.
Eindelijk een doorbraak?
Jaren passeren zonder veel beweging in de vermissingszaak. Tot er in het jaar 2008 een tipgever met interessante, nieuwe informatie op de proppen kwam. Die zou volgens verschillende bronnen hebben gemeld dat Theo in een maisveld was getrokken en dat hij daar ook was begraven. Volgens berichten zou de moordenaar een schuld hebben gehad bij Van den Oetelaar, en mogelijk was er een kostbaar jachtgeweer bij deze schuld gemoeid. De politie nam de tip serieus, heropende het onderzoek, en begon half augustus dat jaar een zoekactie in de Overdiepse Polder bij Waspik.
Op maandag 18 augustus werd een gebied uitgekamd met radarapparatuur, en de dag erna kwamen de graafmachines in actie.
Er werd laagje voor laagje afgegraven in een gebied van tweehonderd meter bij enkele tientallen meters, waarbij een archeoloog nauwlettend uitkeek of er verstoringen in de grond zaten die erop konden duiden dat er jarengeleden door iemand was gegraven.
Ook een speciaal getrainde lijkhond was ter plaatse.
Uiteindelijk werd er niks gevonden en sloot de politie dit aanknopingspunt af. De broer van Theo, Jan, heeft op eigen initiatief nog jarenlang gezocht en gegraven in de Overdiepse Polder. Hierbij kreeg hij hulp van bevriende loonwerkers, en schakelde hij o.a. Signi Zoekhonden in. Ook vrijwilligers van de stichting De Rips zochten nog met honden en radarapparatuur. De grote inzet bleef onbeloond, want er werd keer op keer niks aangetroffen.
Poging van dochter Mariëlla
De 11-jarige dochter die Theo op die bewuste 23 oktober 1992 zou ophalen, is inmiddels ruim volwassen (42). Ze sprak in 2019 voor het eerst openbaar over haar gemis, en over de aangrijpende gevolgen die de vermissing van haar vader heeft gehad voor haar familie. Mariëlla mist hem nog elke dag, en leeft nog altijd tussen hoop en vrees. Haar moeder, de ex-vrouw van Theo, is een aantal jaren na de vermissing van Theo overleden, wellicht door haar verdriet.
Mariëlla heeft in 2019 een brief aan haar vader geschreven, en laten publiceren in de krant. Een soort van 'alles of niks' poging. Hoewel ze tegen de krant zei te hebben getwijfeld aan de publicatie, besloot ze er toch mee door te gaan. In de krant vertelde de dochter dat ze hoopte dat de brief de wereld over zou gaan, en dat hij ergens het verhaal zou lezen. Maar ze hoopte ook op tips. Misschien zouden mensen, na het lezen van de emotionele brief, toch besluiten hun tip te delen. Om haar te helpen, publiceren wij de brief hier onder. Klik op de kop om de brief uit te klappen, en om te sluiten.
Informatie en tips
De politie zette de zaak in 2019 op haar cold case kalender in de hoop op nieuwe informatie. De kalender werd uitgedeeld in gevangenissen en TBS-klinieken. Hoewel het een sprankeltje hoop gaf, kwam hier tot nu toe ook geen bevredigend resultaat uit.
Daarom hoopt de familie van Theo, samen met de politie, dat er mensen zijn die iets van deze zaak afweten. Al is het maar een klein detail, een onbenullig iets, vertel het alstublieft. Ieder detail kan een puzzelstukje op de juiste plek neerleggen. Wees die held voor dochter Mariëlla, broer Jan en hun naasten.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.